چنان که در فصل قبلي گذشت، روايات مربوط به خشونت و سخت گيري فراوان، قابل خدشه است. شيخ طبرسي در اعلام الوري (به نقل از بحار الانوار ذيل روايت [1] (192)مي گويد:

«اگر درباره چگونگي حکومت حضرت ولي عصر و برخي از اقدامات ايشان (مانند نپذيرفتن جزيه از اهل کتاب و به قتل رساندن کسي که به بيست سالگي رسيده و مسائل ديني خود را ياد نگرفته و امر به هدم مساجد و...) سؤال شود که چگونه است؟ آيا با شدت و عنف خواهد بود؟ بايد گفت: هرگز حکومت آن حضرت با شدّت و عنف نخواهد بود و حتي اگر روايتي در اين مورد (اعمال خشونت در حکومت حضرت) پيدا شد، صحيح نمي باشد و روايات صحيحي وجود ندارد که آن حضرت با شدّت و عنف رفتار خواهد کرد». [2] .

طبرسي از حديث شناسان معروف و خبره فن بوده است. او تمامي رواياتي را که در اين مورد وارد شده است، با جمله «ان کان...» زير سؤال برده، مي گويد: اگر روايتي در اين زمينه (اعمال خشونت در حکومت حضرت مهدي) پيدا شود، نه مدلولش معتبر است و نه حجيّت دارد [3] .

از طرفي خود عبارت «مؤيّد بالرعب» نيز نشانگر آن است که رعب و ترس شديدي بر دل و جان دشمنان و زورمندان حاکم خواهد شد؛ به طوري که قدرت و توانايي هر اقدام خصمانه را از برخي از آنان سلب خواهد کرد و به جهت خوف و ترس از آن حضرت، از جنگ و مخالفت دوري خواهند نمود.