بازگشت

قاطعيت و شدت


حضرت مهدي(عج) در برابر مفسدان، کافران، منافقان و دشمنان ستيزه جو، با قاطعيت و شدّت برخورد مي کند و در راه و کار خود، سازش ناپذير و مسامحه کننده نيست. او در اجراي حدود و احکام خدا و مبارزه با ظالمان و حق گريزان، قاطعيتي شگفت دارد. در برخورد با خلاف کاران و بدانديشان، چشم پوشي و مسامحه نمي کند و از سرزنش ملامت گران نمي ترسد. از اقدامات و توطئه هاي دشمنان، خوفي به دل راه نمي دهد و بدون کوچک ترين ملاحظه اي متخلّفان را کيفر و مجازات مي کند. حتّي در برابر کار گزاران خود، شديد و سخت گير است و هيچ کس فرصت خيانت، جنايت، رذالت و توطئه پيدا نمي کند. براي ترويج و گسترش عدل و داد و فضايل اخلاقي، ترحّم و آسان گيري نخواهد شد.

امام باقرعليه السلام مي فرمايد: «قائم قيام مي کند با شيوه اي نو و کتابي جديد و قضاوتي نو. بر عرب ها سخت گير است. شيوه او تنها شمشير است. پوزش و توبه کسي را نمي پذيرد و در [اجراي احکام خدا]از سرزنش هيچ ملامت گري نمي ترسد». [1] .

امام صادق عليه السلام فرموده است: «هنگامي که قائم قيام مي کند، نيازي ندارد که از شما درخواست ياري کند و نسبت به بسياري از منافقان حدّ الهي را جاري مي سازد» [2] .

امام صادق عليه السلام نيز درباره برخورد مقتدرانه امام مهدي(عج) با خلاف کاران و نفاق پيشگان مي فرمايد: «ناگهان در زماني که برخي از مردم، مشغول امر و نهي (ظلم و ستم) هستند، قائم عليه السلام دستور مي دهد که او را گردن بزنند. در شرق و غرب جهان کسي نمي ماند جز اينکه دچار رعب و وحشت مي شود» [3] .

حضرت مهدي(عج) در قاطعيت و شجاعت همانند رسول خدا است: «همان طور که رسول خداصلي الله عليه وآله عمل کرد، عمل مي کند. آنچه را پيش از او بوده (سنّت هاي جاهلي) نابود مي کند؛ چنان که رسول خداصلي الله عليه وآله جاهليت را از بين برد» [4] .

درباره برخورد قاطعانه و شديد آن حضرت با کارگزاران و مسؤولان آمده است: «مهدي(عج) نسبت به دارايي، بخشنده و نسبت به تهي دستان، بسيار مهربان است، [امّا]نسبت به کارگزاران [دولت خويش] بسيار سخت گير است». [5] امام علي عليه السلام مي فرمايد: «او مسؤولان و کارگزاران را به جرم کردار زشتشان، مجازات خواهد کرد.» [6] .


پاورقي

[1] «يقوم القائم بأمر جديد وکتاب جديد و قضاء جديد، علي العرب شديد، ليس شأنه الاّالسيف لايستتيب أحداً ولايأخذه في اللَّه لومة لائم»: محمد بن ابراهيم نعماني، الغيبة، ص 233، ح 19، و ص 235، ح 22؛ محمد باقر مجلسي، بحار الانوار، ج 52، ص 354، ح 114.

[2] «ولو قد قام القائم عليه السلام ما احتاج الي مسائلتکم عن ذلک ولاقام في کثير منکم من اهل النفاق حدّ اللَّه»: محمد بن حسن حرّ عاملي، وسائل الشيعه، ج 16، ص 235، ح 21446؛ محمد بن حسن طوسي، التهذيب، ج 6، ص 172،ح 13.

[3] «بينا الرَّجُلُ علي رأس القائم عليه السلام يأمر وينهي، اذ أمَرَ بضرِب عُنقه فلايبقي بين الخافقين شي ء الاّ خافه»: محمد بن ابراهيم نعماني، الغيبة، ص 240، ح 33.

[4] «يصنع کما صنع رسول اللَّه صلي الله عليه وآله يهدم ما کان قبله کما هَدَمَ رسول اللَّه صلي الله عليه وآله أمر الجاهلية...»: همان، ص 231، ح 13؛ محمد باقر مجلسي، بحار الانوار، ج 52، ص 352، ح 108.

[5] «المهدي جوادٌ بالمال رحيمٌ بالمساکين شديدٌ علي العمال»: عماد الدين طبري، بشارة المصطفي، (نجف: کتابخانه حيدريه، 1383)، ص 207؛ لطف اللَّه صافي گلپايگاني، منتخب الاثر، ص 384، ح 4.

[6] «يأخذ الوالي من غيرها عمّالها علي مساوئ اعمالها...»: نهج البلاغه، خطبه 138.