يکي از انگاره هاي ذکر شده در مورد حضرت مهدي، ياري شدن او با رعب است و به همين جهت به آن حضرت «منصور بالرعب» گفته مي شود. از روايات مختلف استفاده مي شود که به هنگام ظهور، رعب و خوف او، در دل هاي سپاه کفر و نفاق مي افتد و وقتي آن حضرت قصد جايي را مي کند، دشمن پيشاپيش دچار وحشت مي شود؛ به صورتي که توانايي ايستادگي و مقاومت در برابر سپاهيان مهدي(عج) را از دست مي دهد. حتّي وقتي آنان از جايي حرکت مي کنند، کسي جرأت و قدرت شورش و بلوا ندارد؛ زيرا دچار وحشت و ترس شده و امکان واکنش و تحرّک از آنها سلب مي شود. قرآن فرموده است: (سنلقي في قلوب الّذين کفروا الرعب)؛ [1] «ما در دل هاي کساني که کافر شدند، به زودي ترس خواهيم افکند».

محمد بن مسلم ثقفي گويد: از امام محمد باقر شنيدم که فرمود: «قائم ما، ياري شده با [سپاه]ترس و تأييد شده به وسيله نصرت [الهي] است. زمين براي وي در هم پيچيده مي شود.» [2] امام صادق عليه السلام مي فرمايد: «[خداوند] او را با سه سپاه تأييد و ياري مي کند: فرشتگان، مؤمنان و ترس (رعب در دل دشمنان) و خروج او مانند خارج شدن پيامبرصلي الله عليه وآله است» [3] .

امام باقرعليه السلام فرموده است: «...ترس و وحشت [از او] پيشاپيش به فاصله يک ماه و از پشت سر ما به فاصله يک ماه در حرکت است...». [4] امام علي عليه السلام مي فرمايد: «ترس و رعب پيشاپيش او حرکت مي کند و هيچ دشمني با او برخورد نمي کند، مگر اينکه شکست مي خورد.» [5] .

امام صادق عليه السلام فرمود: «[مهدي(عج)] دستور مي دهد مردي را دستگير کنند که مردم از جرم او خبر ندارند؛ پس او را مي کشند. [پس از آن] کسي که در خانه خود سخن مي گويد، بيم آن را دارد که در و ديوار بر او گواهي بدهند» [6] .

رسول خداصلي الله عليه وآله فرموده است: «خداوند براي او گنج هاي زمين و معادن آن را آشکار مي سازد و او را با رعب [در دل دشمنان] ياري مي کند. [پس] زمين را آکنده از عدل و داد مي کند...» [7] .