يکم. چنان که از صدها روايات متواتر و معتبر به دست مي آيد، هدف اصلي آن حضرت دعوت مردمان به يکتا پرستي و عبوديت خدا، اجراي قسط و عدالت و نجات جهان از ظلم و فساد است. در اين صورت خونخواهي و انتقام آن حضرت، از دشمنان خدا و ظالمان و ستمگراني خواهد بود که در طول تاريخ، هميشه مانع پيشرفت دين خدا و استثمار بندگان خدا بوده اند. پس بعضي از روايات انتقام (مانند «يبعث القائم نقمة») با اهداف اصلي قيام، مطابق نمي باشد؛ بلکه انتقام و مبارزه با گروه باطل، تنها در جهت رسيدن به آرمان هاي والاي الهي است و آن حضرت خير و برکت براي همگان هستند.

دوّم. در بعضي از روايات که اشاره به انتقام خون سيد الشهداعليه السلام شده، آمده است: اين انتقام از کساني خواهد بود که راضي به شهادت امام حسين عليه السلام و ادامه دهندگان راه يزيديان و بيدادگران تاريخ بوده و از اعمال ننگين آنها، اظهار برائت نمي کنند. امام صادق عليه السلام در پاسخ به سؤالي در مورد انتقام از ذريّه هاي کشندگان امام حسين عليه السلام فرمود: «بازماندگان قاتلان امام حسين عليه السلام به کردار پدران شان خوشحال اند و به آن افتخار مي کنند و هر کس از عملي راضي باشد، مانند آن است که آن را خود انجام داده است» [1] .