درباره جنگ هاي آغازين ظهور مهدي(عج) - نه قتل عام و کشتار ادعايي - چندين نکته قابل توجّه است. اين جنگ ها، در آغاز قيام و پس از اعلان ظهور آن حضرت خواهد بود و قابل انکار نيست. با مراجعه به روايات، روشن مي شود که اين جنگ ها گسترده، توفنده و درگيري شديد با همه پايگاه هاي سلطه و قدرت در جهان خواهد بود. در واقع اين جنگ هاي محدود و آغازين، رحمت و نجات براي همه مردم است.

چنان که پيش تر گذشت، قيام و نهضت جهاني و حتمي مهدي(عج)، آخرين حلقه از حلقه هاي مبارزه حق با باطل است. در اين حلقه، دشمنان (جبهه باطل اعم از ستمگران، فسادگران، قدرت مندان و حق ستيزان) با نهايت قدرت و توان، به مقابله با آن حضرت بر مي خيزند و از تمامي سلاح ها، تجهيزات، امکانات و توانايي هاي خود استفاده مي کنند. در اين جنگ نهايي سپاه کفر مغلوب و دولت هاي کفر و ستم نابود مي شود. به عبارت ديگر، اين آخرين جنگي است که بشر شاهد آن خواهد بود و پس از پايان اين حلقه و رفع فساد و فتنه از جهان، مهدي(عج) دست به اقدامات اصلاحي، ديني و اخلاقي خواهد زد؛ به طوري که ديگر هيچ مانعي در برابر فعاليت هاي اخلاق محورانه او نخواهد بود.

از اين جنگ و مبارزه با سپاه کفر و ستم، در فرهنگ اسلامي با عنوان «جهاد» ياد شده است و براي تحقق آرمان هاي الهي و اخلاقي، مطلوب و بايسته است و تا دفع فتنه بايد ادامه داشته باشد: «وقاتلوهم حتّي لاتکون فتنة ويکون الدين کله للَّه...»؛ «با آنان نبرد کنيد تا ديگر فتنه اي نباشد و دين همه، دين خدا گردد...».

اما بايد دانست که جنگ و جهاد به عنوان آخرين راه کار است و حضرت مهدي(عج) نخست با برهان و دليل روشن و دعوت به بيعت (همانند رسول خداصلي الله عليه وآله)، شروع به قيام خواهد کرد و تنها با افرادي مغرض و عنود (منافقان، کافران، ناصبين، برخي از مردم مکّه و مدينه و مشرکان)، پيکاري سخت خواهد داشت. پس عموم مردم از فيض وجود آن حضرت، از جنگ و درگيري به دور خواهند بود و اتفاقاً همه آنها از ظهور و نهضت او خشنود شده و ايشان را ياري خواهند کرد. هنگامي که مهدي(عج) ظهور خواهد کرد، نام او بر سر زبان ها خواهد بود. وجود مردم، سرشار از عشق و محبت به او است؛ به گونه اي که جز نام او هيچ نامي در ياد و زبان آنان نيست و با دوستي او روح خود را سيراب مي کنند. در آن هنگام فرج و گشايش بر مردم مي رسد، به طوري که مردگان آرزوي زندگي دوباره مي کنند. [1] پس عموم مردم از رأفت و برکات وجودي آن حضرت برخوردار خواهند بود؛ چون قيام آن حضرت نه براي کسب قدرت و نه حفظ حکومت است؛ بلکه براي اجراي عدالت و رستگاري مردم است (امري که انسان ها در طول قرن ها و سال ها چشم انتظار آن بوده اند). پس اين جنگ ها بسيار محدود و در مورد عدّه خاصي از دشمنان و مقابله کنندگان با قيام است و به عنوان اقدام اصلي و هدف نهايي آن حضرت مطرح نمي باشد.