بازگشت

مدت جنگ و قتال


يکي از بحث هاي مهم و قابل طرح در اينجا، بحث درباره مدّت جنگ و قتال در عصر ظهور است. توجّه به روايات وارد شده در اين زمينه، ما را در پاسخ گويي به بعضي از شبهات و پرسش ها، ياري مي دهد. روايات زير به صراحت بيان مي دارد که جنگ هاي آغازين مهدي(عج) در مبارزه با گروه باطل، در مدت اندکي به پايان مي رسد و آنان شکست خورده، نابود مي شوند.

امام صادق عليه السلام مي فرمايد: «حضرت مهدي(عج) به واسطه خشم خدا بر بندگانش، خشمگين و غضبناک ظهور مي کند و پيراهني را که رسول خداصلي الله عليه وآله در جنگ احد بر تن داشت، مي پوشد...و شمشير حضرت رسول اکرم (ذوالفقار) را در دست مي گيرد. شمشير را برهنه کرده و بر دوش مي گذارد و هشت ماه، دشمنان خدا را بي پروا مي کشد» [1] .

امام علي عليه السلام نيز فرمود: «خداوند به سبب مردي از ما فتنه ها و آشوب ها را برطرف مي سازد و آنان (فتنه گران) را خوار و ذليل مي کند و به آنان جز شمشير، حواله نمي کند (مي کشد) و شمشير بر دوش نهاده، هشت ماه به شدت مبارزه مي کند...» [2] .

امام محمد باقرعليه السلام مي فرمايد: «...آن گاه هشت ماه شمشير بر دوش دارد و پيوسته دشمنان خدا را مي کشد تا خدا خشنود شود. [راوي گويد:] عرض کردم: از کجا مي فهمد خدا خشنود شده است؟ فرمود: رحم به دلش مي اندازد» [3] .

پس از اين جنگ ها و کشته شدن عده اي، جبهه کفر و نفاق از بين مي رود و دولت هاي جائر (باطل) سرنگون مي شود. نابودي دولت هاي باطل و ستمگر، از مسلّمات موضوع مهدويت است؛ چنان که امام باقرعليه السلام درباره آيه شريفه: «جاء الحق و زَهَق الباطل» فرمود: «آن گاه که قائم قيام مي کند، دولت هاي باطل از بين مي رود» [4] .

امام کاظم عليه السلام مي فرمايد: «روزي که دنيا به دست قائم عليه السلام فتح مي شود، ديگر ايمان آوردن کسي که قبلاً ايمان نداشت، سودي نبخشد». [5] امام رضاعليه السلام نيز مي فرمايد: «خداوند به دست او زمين را از لوث کافران و منکران پاک مي کند...» [6] .


پاورقي

[1] «انّه يخرج موتوراً غضبان اَسفا لغضب اللَّه علي هذا الخلق عليه قميصُ رسول اللَّه الّذي کان عليه يوم اُحد...و سيف رسول اللَّه ذوالفقار يجرّد السيف علي عاتقه ثمانية اَشهُرِ يقتلُ هرجا»، محمد بن ابراهيم نعماني، الغيبة، ص 308، ح 2؛ محمد باقر مجلسي، ج 52، ص 361، ح 129.

[2] «يفرّجُ اللَّه الفتن برجُلٍ منّا يسومهم خسفاً لايعطيهم الاّ السيف، يضع السيف علي عاتقه ثمانية أشهُرٍ هرجاً»: علاء الدين متقي هندي، کنز العمال، ج 1، ص 589؛ ر. ک: محمد بن ابراهيم نعماني، الغيبة، ص 229، ح 11؛ محمد باقر مجلسي، بحار الانوار، ج 34، ص 261.

[3] «يضعُ السيف ثمانية اشهر هرجاً حتي يرضي اللَّه، قلت: کيف يعلم رضا اللَّه؟ قال: يلقي اللَّه في قلبه الرحمة»: محمد بن ابراهيم نعماني، الغيبة، ص 164، ح 5؛ محمد باقر مجلسي، بحار الانوار، ج 52، ص 347، ح 97.

[4] «اذا قام القائم عليه السلام، ذَهَبَتْ دولة الباطل»: محمد بن يعقوب کليني، کافي، ج 8، ص 7، ح 32؛ لطف اللَّه صافي، منتخب الاثر، ص 587، ح 3.

[5] «يوم تُفتَحُ الدنيا علي القائم، لاينفعُ احداً تقرَّبَ بالايمان ما لم يکن قبل ذلک مومنا...»: محمد باقر مجلسي، بحار الانوار، ح 24، ص 313؛ سيد شرف الدين حسيني، تأويل الآيات الظاهرة، ص 438.

[6] «يُطهر اللَّه به الارض من اهل الکفر والجحود...»: احمد بن علي طبرسي، الاحتجاج، ج 2، ص 449؛ محمد بن علي بن بابويه شيخ صدوق، کمال الدين، ج 2، ص 377.