جنگ و قتال
بر اساس بعضي از روايات، مهدي موعود پس از ظهور، به جنگ هايي شديد دست زده و در آن جنگ ها عده اي را خواهد کشت. به گمان عدّه اي دوران ظهور، دوراني سخت و و حشتناک و مالامال از قتل و کشتار است. سيره آن حضرت، برخلاف راه و روش پيامبرصلي الله عليه وآله مبني بر مدارا، ملاطفت و نرمي خواهد بود! ايشان مأمور به کشتار دشمنان خدا بوده و کسي از آنان نجات نخواهد يافت و توبه کسي از آنها پذيرفته نخواهد شد. او نشانه غضب و خشم الهي است و شأن او کشتن دشمنان خدا است! رسول خدا فرموده است: «دشمنان خدا را هر کجا پيدا کند، طعمه شمشير مي سازد، حدود شرع را اجرا مي کند و به حکم خدا، داوري مي نمايد» [1] .
امام باقرعليه السلام فرموده است: «چون قيام کند، با امري تازه، کتابي تازه و روشي تازه قيام مي کند که داوري هايش بر عرب بسيار گران خواهد بود و گريزي جز کشتن ندارد. از آنان [که سد راه او هستند]احدي را باقي نمي گذارد و در اجراي احکام الهي از سرزنش نکوهش گران باکي ندارد» [2] .
در روايت عجيبي اشاره به کشتار فراوان مهدي(عج) شده است؛ چنان که يحيي بن علا نقل کرده است: «خداوند متعال در ميان اين امت، مردي را بيرون مي آورد؛ مردي که از من است و من از او هستم. خداوند تعالي به سبب او برکات آسمان ها و زمين را عطا مي کند...به حدّي مي کشد که جاهلي مي گويد: اگر از ذريّه محمدصلي الله عليه وآله بود، رحم مي کرد» [3] .
امام صادق عليه السلام فرمود: «چون يکي از شما ظهور قائم را آرزو کند، آن را همراه با عافيت آرزو کند که خداي تبارک و تعالي حضرت محمدصلي الله عليه وآله را رحمةً للعالمين فرستاده است؛ ولي او را براي انتقام خواهد فرستاد» [4] .
در روايتي آمده است: «مفضل بن عمر مي گويد: در حضور امام صادق عليه السلام شنيدم که از حضرت قائم عليه السلام ياد شد، پس عرض کردم: همانا اميدوارم کار ايشان به آساني صورت پذيرد. فرمود: آن امر صورت نمي پذيرد تا اينکه عرق و خون بسته شده را برطرف سازيد» [5] .
محمد بن مسلم مي گويد: امام باقرعليه السلام فرمود: «اگر مردم بدانند که مهدي به هنگام خروج [با ستمگران] چه مي کند، بيشتر آنان دوست مي دارند که او را درک نکنند و آن کشتار را نبينند! آگاه باشيد که او از قريش آغاز مي کند و از آنها جز شمشير دريافت نمي کند و به آنها جز شمشير نمي دهد. بسياري از مردم مي گويند: اين از آل محمد نيست؛ زيرا اگر از آنان بود، ترحم مي کرد» [6] .
محمد بن علي کوفي نقل کرده است: زراره مي گويد: «از امام باقر(ع) پرسيديم: آيا مهدي(عج)، طبق سيره محمدصلي الله عليه وآله عمل خواهد کرد؟ فرمود: هيهات! هيهات! نه چنين است اي زراره! طبق سيره او عمل نخواهد کرد...سيره رسول خدا در ميان مردم، نرمي و تأليف قلوب بود؛ ولي قائم عليه السلام، در بين آنان کشتار راه مي اندارد. در مرقومه اي که در نزد او است، به اين کار مأمور شده است؛ کسي را به توبه دعوت نمي کند. واي بر کسي که با او دشمني کند!» [7] .
پاورقي
[1] «يقتل اعداء اللَّه حيث ثقفهم ويقيم حدود اللَّه ويحکم بحکم اللَّه»: محمد بن علي بن بابويه صدوق، کمال الدين، ج 1، ص 155، ح 17؛ همان، عيون الاخبار الرضاعليه السلام، ج 1، ص 63، ح 29؛ فضل بن حسن طبرسي، اعلام الوري، ص 403.
[2] «اذا خَرَجَ يقومُ بأمرٍ جديد وکتاب جديد وسنةٍ جديدةٍ، وقضاءٍ جديد علي العرب شديدٌ! ليس شأنه الا القتل، لايستبقي احداً ولا تأخذهُ في اللَّه لومة لائم»: محمد بن ابراهيم نعماني، الغيبة، ص 235، ح 22 و ص 254، ح 13؛ محمد باقر مجلسي، بحار الانوار، ج 52، ص 230، ح 96 و ص 348، ح 99.
[3] «ينتج اللَّه تعالي في هذه الامة رجلا منّي وأنا منه يسوق اللَّه تعالي به برکات السماوات والارض...يقتل حتّي يقول الجاهل: لو کان هذا من ذريّة محمدصلي الله عليه وآله لَرَحِمَ»: محمد بن حسن طوسي، کتاب الغيبة، ص 188؛ محمد بن حسن حرّ عاملي، اثبات الهداة، (تهران: دار الکتب الاسلاميه، بي تا)، ج 2، ص 504، ح 530.
[4] «اذا تمني أحَدکُمُ القائمَ فَلْيَتَمَنَّهُ في عافيةٍ فانّ اللَّه بَعَثَ محمّداًصلي الله عليه وآله رحمةً ويَبعَثُ القائم نقمةً»: محمد بن يعقوب کليني، کافي، ج 8، ص 233، ح 306؛ محمد باقر مجلسي، بحار الانوار، ج 52، ص 375، ح 176.
[5] عن المفضّل، قال: سمعت أبا عبد اللَّه وقد ذکر القائم فقلت: اني لارجو أن يکون امره في سهولة؟ فقال: لايکون ذلک حتّي تمسحوا العرق والعلق»: محمد باقر مجلسي، بحار الانوار، ج 52، ص 385، ح 124.
[6] «لو علم النّاس ما يصنعُ المهديُّ اذا خَرَجَ، لاحبَّ أکثرهم أن لايراهُ ممّا يقتُلُ مِن النّاسِ! أما انّه لايَبَدأ الاّ بقريش، فلايأخَذُ منه الاّ السّيفَ ولايُعطيها الاّ السَّيف حتّي يقول کثيرٌ من النّاس: ما هذا من آل محمّد! لو کان من آل محمّد لَرَحِمَ»: اثبات الهداة، ج 3، ص 539، ح 500؛ نعماني، الغيبة، ص 233، ح 18.
[7] «عن أبي جعفرعليه السلام قال: قلت له عليه السلام: يسير القائم عليه السلام بسيرة محمدصلي الله عليه وآله؟ قال: هيهات يا زرارة! ما يسير بسيرته! قلتُ جعلت فداک لم؟ قال: انّ رسولَ اللَّه صلي الله عليه وآله سار في أمته باللين، کان يتألّف الناس، والقائم يسير بالقتل، بذاک أمر في الکتاب الّذي معه أن يسير بالقتل، ولايستتيب أحداً ويل لمن ناواه!»: محمد بن ابراهيم نعماني، الغيبة، ص 231، ح 14؛ محمد بن حسن حرّ عاملي، اثبات الهداة، ج 3، ص 539، ح 500.