از ديدگاه اسلام، پيامبر اکرم صلي الله عليه وآله به طور کامل و جامع درباره حضرت مهدي(عج) و جامعه آرماني موعود، صحبت فرموده و در روايات فراواني، به ويژگي ها و خصوصيات، شرايط و بايستگي هاي «دولت کريمه مهدوي» و رهبر آن اشاره کرده است. آن حضرت به روشني و صراحت از ظهور و قيام مهدي(عج) خبر داده که جهان را لبريز از عدل و داد مي کند و اهداف والاي دين اسلام را تحقق مي بخشد. ظهور مهدي(عج)، در پايان تاريخ، قطعي و ثابت است. او برانگيخته مي شود تا ظلم و ستم را از ميان بردارد و ريشه تباهي ها را بخشکاند؛ همان طور که جهان از آنها لبريز شده بود. سعادت و رستگاري را براي بشر به ارمغان آورده و رفاه مادي و معنوي او را تأمين مي کند...همه اينها در حساس ترين موقعيت تاريخ (آخر الزمان) اتفاق خواهد افتاد.

پيامبرصلي الله عليه وآله در روايتي، پايان و اختتام جهان و دين را به دست مهدي(عج) دادند؛ چنان که آغاز آن با اهل بيت آن حضرت بوده است. از امام علي عليه السلام نقل شده است: «گفتم: اي رسول خدا! آيا مهدي آخر الزمان، از ما آل محمد است يا از غير ما؟ فرمود: نه، بلکه از ما است. خداوند به وسيله او دين را ختم مي کند، چنان که با ما شروع کرده است و به وسيله ما [مردم] از شرک نجات داده مي شوند» [1] .

همچنين رسول خداصلي الله عليه وآله به حضرت علي فرمود: «امامان بعد از من دوازده تن هستند. نخستين آنها تو هستي اي علي و آخرين شان، قائم است؛ کسي که خداوند به دست او مشرق و مغرب عالم را فتح مي کند» [2] .

اين بشارت و وعده الهي، به اندازه اي حتمي و يقيني است که حتي اگر يک روز به قيامت مانده باشد، تحقق خواهد يافت و بشر به آرزوي ديرينه خود خواهد رسيد:«اگر يک روز از عمر دنيا نمانده باشد، مگر يک روز، خداوند آن روز را چنان طولاني مي کند که مردي از فرزندان مرا برانگيزد. نامش از نام من است؛ زمين را پر از عدل و داد خواهد کرد، چنان که از ستم و ظلم پر شده باشد» [3] .

مهم ترين و فراگيرترين انگاره در اين گونه روايات، آکنده شدن جهان از عدل و دادگري به دست حضرت مهدي(عج) است؛ به طوري که ديگر نشاني از ظلم و ستمگري نخواهد بود و بشر از تمام ظرفيت ها و نعمت هاي خداوندي، آزادانه و عادلانه بهره مند خواهد شد؛ امري که در هيچ برهه اي از زمان اتفاق نيفتاده است: «روزها و شب هاي عالم به پايان نمي رسد تا اينکه مردي از اهل بيت من حاکم [جهان] مي شود که نامش از نام من است. او زمين را پر از عدل مي کند...» [4] .

و نيز: «قيامت برپا نمي شود تا زماني که زمين از ستم و دشمني آکنده شود؛ آن گاه مردي از خاندان من قيام کند و آن را از عدل و داد لبريز کند...» [5] .

در اين عصر رئيس دولت، مهدي(عج) خواهد بود و حکومت و فرمانروايي جهان در دست او و صالحان و شايستگان قرار خواهد گرفت. خداوند به دست آنان، بشارت ها و وعده هاي خود را تحقق خواهد بخشيد: «اين امت، امت مرحومه است که پيامبرش از خود او و مهدي اش نيز از خود او است. اين امر به وسيله ما آغاز شده و به وسيله ما پايان مي پذيرد. براي ما دولتي هست که در آينده مقدّر است و پس از دولت ما، ديگر دولتي نخواهد بود؛ زيرا ما اهل عاقبت هستيم و عاقبت از آن پرهيزگاران است.» [6] .