فهم آينده؛ يعني، به دست آوردن تصويري از وضعيت هايي که در آينده تحقّق پيدا مي کنند. از آنجا که اين وضعيت ها بستر عمل فرد هستند، بنابراين تصوير مزبور در عمل امروز دخل دارد. هر عملي که مرتکب مي شويم، در مرحله اي به تصويري که از آينده داريم، ربط پيدا مي کند و از آن فراتر، بدون تصويري از آينده، اعمال ما صورت نمي گيرد. حال درستي فهم طبيعتاً بر اساس تحقّق آن است و هر قدر وضعيت پيش بيني شده به واقعيت نزديک تر باشد، فهم درست تري در اختيار بوده است.