فوکوياما ديدگاه خود را درباره آينده سياست و دولت تحت عنوان «پايان تاريخ و آينده انسان» مطرح کرده است.

از ديدگاه وي با پايان يافتن جنگ سرد و فروپاشي اردوگاه کمونيسم، عصر رقابت و حاکميت ايدئولوژي ها به سر آمده است و جامعه بشري در آينده رو به «دموکراسي ليبرال» مي رود. دموکراسي ليبرال، آخرين شکل حکومت و پايان تاريخ خواهد بود و انسان امروز هيچ راهي جز پذيرفتن اين ايدئولوژي ندارد. در واقع در آينده، دولت - ملّت ها با پذيرفتن اين نظام، شکل يکسان و شبيه به هم پيدا خواهند کرد. تکامل ايدئولوژي «دموکراسي ليبرال» موجب برتري تاريخي آن و پيروزي قدرت نظامي و اقتصادي آن است. اين، ايدئولوژي تکامل يافته اي است که جبر تاريخي، آن را الگوي مطلوب همه انسان ها ساخته است.

آنچه که ما شاهد آن هستيم، نه فقط پايان جنگ سرد؛ بلکه پايان تاريخ است! نقطه پايان، تحوّل ايدئولوژيکي بشريت و جهاني شدن دموکراسي غربي، به عنوان شکل نهايي حکومت است. ميل دستيابي به جامعه مصرفي در دراز مدت، منجر به ليبراليسم اقتصادي و سياسي گرديده و تصوّر مي شود: سيستم غربي، به طور پايان ناپذيري قابل گسترش است.

طبق پيش بيني وي، سده هاي ملالت باري چشم به راه آدمي است؛ پايان تاريخ دوره بسيار اندوه باري خواهد بود: پيکار براي اکتشاف، آمادگي براي به خطر افکندن زندگي در راه يک آرمان کاملاً انتزاعي و مجرّد، نبرد ايدئولوژيک جهاني که مستلزم بي باکي و شهامت و قدرت تخيّل است... همه اين ارزش ها، جاي خود را به حسابگري اقتصادي، جست و جوي بي پايان راه حل هاي تکنيکي و ارضاي توقعات مصرفي پيچيده خواهند سپرد. در عصر ما بعد تاريخي - که نه از فلسفه خبري خواهد بود و نه از هنر - مسأله حفظ و نگاهداشت دائمي حوزه تاريخ بشريت است. آرا و انديشه هاي فوکوياما طي مباحث ذيل پي گيري خواهد شد: