بازگشت

جلب رضايت و دوستي و خشنودي جهانيان


پيش تر گذشت که حکومت امام مهدي(عج) نه با ضرب زور و شمشير است و نه فشار و سرکوبي؛ بلکه حکومت بر دل ها و جان ها و سياست محبّت و تأليف قلوب است. دولت او، نه براي منافع شخصي و گروهي کار مي کند و نه خواسته هاي مادي و نفساني دارد؛ بلکه براي تحقّق واقعي حکومت اسلامي و خدمت به مؤمنان و صالحان و مخالفت با ظلم و ستم و زراندوزي است. براين اساس تمامي امکانات و منابع مادي و معنوي را در اختيار آنان قرار مي دهد و در رشد و تعالي آنان مي کوشد. براين اساس همه به آرزو و خواسته ديرين خود مي رسند و عاشق و دوستدار پيشواي عادل و عالم خود مي شوند و از حکومت و فرمانروايي او اظهار خشنودي و رضايت مي کنند.

«ساکنان آسمان ها و زمين از او خشنود و راضي مي شوند» [1] و «در خلافت او ساکنان زمين و آسمان و پرندگان در هوا راضي و خشنوداند» [2] و نيز: «اهل آسمان و زمين شادمان مي شوند». [3] .

همچنين: «وقتي مهدي(عج) ظهور مي کند، همه مسلمانان شاد و مسرور مي شوند». [4] .


پاورقي

[1] «يفرح به اهل السماء واهل الارض»: محمّد بن جرير طبري، دلائل الامامة، ص 250؛ شهاب الدين مرعشي نجفي ملحقات الاحقاق، ج 29، ص 461؛ يوسف بن يحيي مقدسي، عقد الدرر، ص 147.

[2] «المهدي إذا خرَجَ يفرح به جميع المسلمين»: کامل سليمان، يوم الخلاص، ج 2، ص 649؛ علي يزدي حائري، الزام الناصب، ص 192.

[3] «إذا قام قائمنا وضع يده علي رؤوس العباد فجمع به عقولهم وکملت به احلامهم»: محمّد بن يعقوب کليني، کافي، ج 1، ص 25، ح 21؛ محمّد بن علي شيخ صدوق، کمال الدين، ج 52، ص 675؛ علي بن عبدالکريم نيلي، منتخب الأنوار المضيئة، ص 200؛ محمّد باقر مجلسي، بحار الأنوار، ج 52، ص 67.

[4] «اِنّ قائمنا إذا قام مدّ اللَّه في أبصارهم واسماعهم...»: قطب الدين راوندي، الخرائج والجرائح، ج 2، ص 84 و 841؛ محمّد بن يعقوب کليني، کافي، ج 8، ص 240، ح 329؛ علي بن عبدالکريم نيلي، منتخب الأنوار المضيئة، ص 200، محمّد باقر مجلسي، بحار الأنوار، ج 52، ص 336.