بازگشت

عملکرد نظامي و امنيتي


حکومت مهدوي عليه السلام در زمينه نظامي - امنيتي برنامه و کارويژه اي دقيق و روشن دارد و آن استفاده هر چه کمتر از نيروي نظامي و تأمين هر چه بيشتر امنيت است. ايجاد امنيت و صلح و واقعي و آرامش و آسايش در سراسر جهان، از کارکردهاي مهمّ دولت مهدي(عج) است؛ به طوري که در آن سعي مي شود خوف ها، کينه ها و ستيزه جويي ها، از راه اخلاقي و رشد فکري و معنوي بشر زايل شود و جان و مال و آبروي اشخاص در امان قرار گيرد و در سراسر جهان، امنيت عمومي حاکم گردد.

البته چنان که پيش تر گذشت، آن حضرت در مقطع آغازين ظهور - پس از گفت وگو و اتمام حجّت - از نيروي نظامي قدرتمند و دلاور براي سرکوبي و نابودي دولت هاي کفر و باطل و درهم شکستن قدرت هاي نامشروع (زر و زور و تزوير) استفاده مي کند. او نيروهايش را به سراسر جهان مي فرستاد و ريشه شرّ و ظلم و ستم و فساد را مي خشکاند و اين امر جز با استفاده از قوه قهريه و نظامي - آن هم در مدّت محدود - امکان پذير نيست. پس از آن نيز نيروي نظامي، وجود داشته و در تأمين امنيت و صلح کوشا خواهد بود؛ اما شايد نياز چنداني به آن احساس نشود؛ چون در پرتو دولت کمال گراي مهدوي، زمينه و ريشه تباهي ها و مفاسد و کينه جويي ها از بين خواهد رفت.

بيش از همه، آنچه يک شهروند از نظام سياسي و دولت توقع دارد، پاسداري از امنيتش است. امنيت به مفهوم گسترده آن؛ يعني، حفظ جان، مال و حيثيت تک تک افراد و تأمين آزادي فردي و اجتماعي، داشتن شغل و مسکن مطمئن و.... تحقق امنيت، آرزوي کليه ملّت هايي است که در پي ساختن تمدن انساني مي باشند و چنانچه امنيت و آسايش سياسي يک کشور دچار تزلزل گردد، برپايي هر نوع پيشرفت و تمدّن در آن دشوار خواهد شد. ملّت ها در هر زمان و مکان، پيوسته در جست و جوي امنيت و صلح و آرامش هستند؛ چرا که مسابقات تسليحاتي در همه کشورها و فزوني تنازعات و اختلافات، امنيت و صلح را به مخاطره افکنده است و به نظر مي رسد بيش از پيش به امنيّت و صلح نيازمند هستيم. اين امر به دست مهدي موعود تحقّق خواهد يافت و با از بين رفتن عوامل و زمينه هاي مادي و معنوي آن، جامعه به استقبال صلح و آرامش خواهد رفت.

چنان که گذشت با استقرار دولت اخلاقي مهدوي و فروپاشي قدرت هاي شيطاني، شعله هاي جنگ فرو مي نشيند [1] و ديگر قدرتي باقي نمي ماند که بتواند با ارتش نيرومند حضرت مهدي(عج) به رويارويي برخيزد، از اين رو ساز و برگ نظامي در بازارها بدون تقاضا و بي خريدار مي ماند. يکي از نشانه هاي قيام مهدي(عج) اين است که از شمشيرها به جاي داس استفاده مي شود. قيمت سلاح هاي جنگي و ادوات نظامي پايين مي آيد. [2] .

در رابطه با کارويژه نظامي - امنيتي مي توان موارد زير را به دست آورد:

الف. اعزام نيرو به جهان: «[مهدي] ارتش خود را در شهرها پراکنده مي سازد» [3] و «او سپاهيان خود را در سراسر کشورها پراکنده مي سازد». [4] .

ب. شکست و نابودي دشمنان: «رعب پيشاپيش او در حرکت است و هيچ سپاهي از دشمن با او رو به رو نمي شود، مگر آنکه شکست مي خورد» [5] و «صاحب الأمر، رانده شده، دورافتاده و خونخواه پدرش است. شمشيرش را [براي جنگ] هشت ماه بر دوش خود مي نهد». [6] .

ج. رفع اختلافات و خصومت ها: «به خدا قسم! در آن روز اختلافات ميان ملّت ها و دين ها رفع مي شود» [7] و «کينه ها از قلب هاي بندگان مي رود و درندگان و چهارپايان در صلح [باهم زندگي]مي کنند». [8] .

«زمين را آکنده از عدل و داد مي کند؛ همان گونه که پر از ستم و دشمني شده بود». [9] .

د. تأمين امنيت و آسايش: قرآن مي فرمايد: «خداوند به کساني از شما که ايمان آورده و کارهاي شايسته کرده اند، وعده داده است که حتماً آنان را در اين سرزمين جانشين [خود] قرار دهد... و بيمشان را به ايمني مبدل گرداند». [10] درباره اين آيه آمده است: «اين آيه در شأن قائم و اصحابش نازل شده است». [11] .

«چون قائم قيام کند... در زمان او جور و ستم، ريشه کن مي شود و راه ها امن مي گردد و... هر حقّي به صاحب حقّ برمي گردد». [12] .

براساس اين روايات و احاديث ديگر، امنيت و آسايش به طور همه جانبه گسترش مي يابد و حتّي حيوانات نيز از آن بهره مند مي شوند. دزدي ها و سرقت ها از بين مي رود؛ پرخاشگري و حمله به مردم بي گناه به حداقل مي رسد؛ زياده طلبي ها و فزون خواهي ها زايل مي شود؛ بيم و ترس از ستمگران و ظالمان رفع مي شود و دوستي و مهرورزي جاي کينه و دشمني را مي گيرد و رقابت ها سالم و دوستانه مي شود.


پاورقي

[1] ر. ک: محمّد بن حسن حرّ عاملي، اثبات الهداة، ج 3، ص 496، ح 260.

[2] ر. ک: نجم الدين طبسي، چشم اندازي به حکومت مهدي(عج)، ص 128.

[3] «ثمّ يفرّق الجنود منها في الأمصار»: محمّد بن محمّد بن نعمان (شيخ مفيد)، الارشاد، ج 2، ص 379.

[4] «هو يفرّق الجنود في البلاد»: همان، ص 379؛ علي بن عيسي اربلي، کشف الغمه، ج 2، ص 663؛ محمّد باقر مجلسي، بحار الأنوار، ج 52، ص 336، ح 75.

[5] «يسير الرعب بين يديه لايلقاه عدوّ إلّا هزمهم»: لطف اللَّه صافي، منتخب الاثر، ص 613؛ و نيز ر. ک: محمّد بن ابراهيم نعماني، الغيبة، ص 307؛ محمّد بن مسعود عيّاشي، تفسير عياشي، ج 2، ص 58.

[6] «صاحب الأمر الطريد الشريد الموتور بأبيه المکني بعمّه يضع سيفهُ علي عاتقه ثمانية اشهُرٍ»: محمّد بن علي بن بابويه (شيخ صدوق)، کمال الدين، ج 1، ص 318، ح 5؛ محمّد بن ابراهيم نعماني، الغيبة، ص 179، ح 24؛ محمّد بن جرير طبري، دلائل الامامة، ص 261.

[7] «فواللَّه ليرفع عن الملل و الاديان الاختلاف و....»: محمّد باقر مجلسي، بحار الأنوار، ج 53، ص 2.

[8] «لذَهَبت الشحناءُ من قلوب العباد واصطلحت السباع والبهائم»: حسن بن علي بن شعبه حرّاني،تحف العقول، ص 115؛ شيخ صدوق، الخصال، ج 2، ص 626؛ محمّد باقر مجلسي، بحار الأنوار، ج 52، ص 316، ح 11.

[9] «يملأها قسطاً وعدلاً کما ملئت ظلماً وعدواناً»: محمّد بن حسن شيخ طوسي، کتاب الغيبة، ص 48؛ محمّد بن جرير طبري، دلائل الامامة، ص 249.

[10] وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ ءَامَنُواْ مِنکُمْ وَ عَمِلُواْ الصَّلِحَتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ کَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ....وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا: نور(55:24).

[11] «نزلت في القائم واصحابه...»: محمّد بن ابراهيم نعماني، الغيبة، ص 240، ح 35، سيد هاشم حسيني بحراني، المحجّة في مانزل في القائم الحجّة، ص 263.

[12] «إذا قام حَکَمَ بالعدلِ وارتفعَ في أيّامه الجورُ وامنت السُبل وأخرجت الارضُ برکاتها وردّ کُلَّ حقٍّ إلي اهله»: محمّد بن محمّد شيخ مفيد، الارشاد، ج 2، ص 384؛ علي بن عيسي اربلي، کشف الغمه، ج 2، ص 465؛ فضل بن حسن طبرسي، اعلام الوري، ص 462.