بازگشت

محل حکومت


يکي از انگاره هاي مطرح درباره حکومت جهاني حضرت مهدي(عج) انتخاب شهر کوفه به عنوان پايتخت و مسجد کوفه، براي استقرار دستگاه هاي حکومتي و اجرايي است. اين امر نشانگر اهميّت بحث «حکومت» و «اداره جهان» از يک مکان واحد (کوفه) به دست امام زمان(ع) است. البته آن حضرت هدايت، نظارت و مديريت جهان را در دست دارد و بيشتر امور، در دست حاکمان و زمامداران منصوب از سوي آن حضرت است و آنان حدودي در کارهاي خود استقلال عمل دارند.

دراين زمان کوفه، ازمرتبت وجايگاه ويژه اي برخوردار شده و اهميت و ارزش جهاني و بين المللي پيدا مي کند: «جاي پايي در کوفه، براي من از خانه اي در مدينه برتر است». [1] .

درباره پايتخت بودن کوفه، روايات مختلفي بيان شده که تنها به ذکر بعضي از آنها بسنده مي شود. امام صادق عليه السلام مي فرمايد: «مرکز سلطنت او کوفه ومرکز قضاوت او مسجد اعظم کوفه است. مرکز بيت المال و محلّ تقسيم غنايم جنگي مسلمانان، مسجد سهله است...». [2] «آن گاه به سوي کوفه مي رود و در نجف کوفه، ساکن مي شود. سپس سپاهيان خود را از آنجا به سراسر [دنيا] مي فرستد تا به دفع عمّال دجّال بپردازند. پس زمين را از عدل و داد آکنده مي سازد...». [3] .

از ويژگي هاي «کوفه» به عنوان پايتخت حکومت جهاني مهدي(عج) گستره زماني و مکاني آن است که تاکنون هيچ پايتختي از چنين گسترش و وسعتي برخوردار نبوده است. مسجد جامع اين شهر (مسجد کوفه)، مرکز قضاوت و حکمراني آن حضرت و مسجد سهله نيز محل زندگي و تقسيم بيت المال و غنايم خواهد بود. علاوه بر اين حضرت مهدي عليه السلام در اين شهر مسجدي بزرگ خواهد ساخت که محل اجتماع و نماز جماعت مسلمانان و مرکز فعاليت هاي فرهنگي و آموزش قرآن خواهد بود: «چون قائم ما قيام کند، زمين به نور پروردگارش روشن مي گردد... در پشت کوفه، مسجدي بنياد مي نهد که براي آن هزار در باشد و خانه هاي کوفه، به حيره و رود کربلا متّصل گردد». [4] .

امير مؤمنان علي عليه السلام نيز مي فرمايد: «گويا شيعيانمان را در مسجد کوفه مي بينم که خيمه زده اند و قرآن را همان گونه که نازل شده است، به مردم ياد مي دهند. بدانيد که وقتي قائم قيام مي کند، مسجد را خراب کرده و قبله اش را درست مي نمايد». [5] .


پاورقي

[1] «لموضعُ الرجل في الکوفةِ أحبُّ إليَّ من دار في المدينة»: حسين نوري، مستدرک الوسائل، ج 1، ص 264، ح 11977؛ محمّد باقر مجلسي، بحار الأنوار، ج 52، ص 385، ح 197.

[2] «دارُ مُلکِهِ الکوفَةُ ومجلسُ حکمِهِ جامعُها وبيت مالِهِ ومقسَمُ غنائم المسلمين، مسجد السهلة...»: محمّد باقر مجلسي، بحار الأنوار، ج 53، ص 11؛ مصطفي آل سيّد کاظمي، بشارة الإسلام، ص 272.

[3] «ثمّ يسير إلي الکوفة فينزل علي نجفها، ثمّ يفرق الجنودَ منها إلي الامصار لدفعِ عمّال الدّجال، فيملأ الارض قسطاً وعدلا...»: محمّد بن محمّد شيخ مفيد، الارشاد، ج 2، ص 38؛ علي بن عيسي اربلي، کشف الغمه، ج 2، ص 462.

[4] «انّ قائمنا إذا قام أشرقت الارض بنور ربّها.... ويبني في ظهر الکوفة مسجداً له الف بابٍ وتتصلّ بيوتُ الکوفه بنهر کربلاء بالحيرة»: ابي جعفر محمّد بن حسن طوسي، کتاب الغيبة، ص 468؛ سعيد بن هبة اللَّه راوندي، الخرائج والخرائج، (قم: مؤسسه امام مهدي، 1409)، ج 3، ص 1176؛ محمّد بن حسن حرّ عاملي، اثبات الهداة، ج 3، ص 527، ح 430.

[5] «کأنّي أنظر إلي شيعتنا بمسجد الکوفة وقد ضربوا الفساطيط يعلّمون النّاس القرآن کما أنزل؛ أما إنّ قائمنا إذا قام، کسَّره وسوّي قبلته»: ميرزا حسين نوري، مستدرک الوسائل، ج 3، ص 369، ح 383؛ محمّد بن ابراهيم نعماني، الغيبة، ص 318، ح 3؛ محمّد باقر مجلسي، بحار الأنوار، ج 52، ص 362، ح 139.