«وَلَوْلا أَنَّ أَمْرَ اللّهِ لا يُغْلَبُ، وَسِرَّهُ لايَظْهَرُ وَلايُعْلَنُ، لَظَهَرَ لَکُمْ مِنْ حَقِّنا ما تَبْتَزُّ مِنْهُ عُقولُکُمْ، وَيُزيلُ شُکُوکَکُمْ وَلکِنَّهُ ما شاءَ اللّهُ کانَ، وَلِکُلِّ أَجَل کِتابٌ، فَاتّقُوا اللّهَ وَسَلِّمُوا لَنا وَرُدُّوا الأَمْرَ إِلَيْنا فَعَلَيْنَا الاِْصْدارُ کَما کَانَ مِنَّا الاِْيرادُ، وَلا تُحاوِلُوا کَشْفَ ما غُطِّيَ عَنْکُمْ وَلا تَميلُوا عَنِ الْيَمينِ وَتَعْدِلُوا إلَي الْيَسارِ، وَاجْعَلُوا قَصْدَکُمْ إِلَيْنَا بِالْمَوَدَّةِ عَلَي السُّنَّةِ الْوَاضِحَةِ». [1] .

اگر اين نبود که نبايد امر خدا ناديده گرفته شود و سرّ الهي آشکار و ابراز گردد، حقّ ما آن گونه بر شما ظاهر مي شد که عقلهايتان را بِرُبايد و ترديدهايتان را برطرف کند؛ ليکن آنچه را که خداوند خواسته انجام مي شود و براي هر سرآمدي، کتاب و نوشته اي است. پس از خدا بترسيد و تسليم ما شويد و کار را به ما واگذاريد و بر ماست که شما را از سرچشمه، سيراب بيرون آوريم چنان که ما شما را به سرچشمه برديم.

براي کشف آنچه از شما پوشيده داشته شده کوشش مکنيد، و از راه راست منحرف نشويد، و به نادرستي نگراييد. و بر اساس سنّت آشکار الهي به وسيله محبّت و دوستي خود، راه و مقصدتان را به سوي ما قرار دهيد.