از کارهاي قابل ذکر که در شرح حال ابوجعفر نوشته اند واقعه اي است که ابوالحسن علي بن احمد نقل مي کند: روزي بر محمد بن عثمان وارد شدم تا به وي سلام کنم. ديدم لوحي مقابل اوست و نقاش بر آن نقش مي کشد. و آياتي از قرآن بر آن مي نويسد و نامهاي ائمه عليهم السلام را بر اطراف آن ثبت مي کند. به او گفتم اي سرور، اين لوح چيست؟ به من گفت اين براي داخل قبرم مي باشد، و مرا روي آن مي گذارند، يا گفت: [1] به آن تکيه مي دهم. سپس افزود: من هر روز در قبر مي روم و يک جزء قرآن مي خوانم و بعد بالا مي آيم. راوي خبر گويد: گمان مي کنم ابوالحسن گفت: سپس محمد بن عثمان دست مرا گرفت و قبر خود را به من نشان داد و ياد آور شد: در فلان روز از فلان ماه از فلان سال به سوي خدا بر مي گردم و در اين قبر دفن مي شوم و اين لوح نيز با من خواهد بود. چون از نزدش بيرون رفتم آنچه را که او درباره تاريخ فوتش گفته بود يادداشت کردم، و همواره منتظر آن بودم. چيزي نگذشت که ابو - جعفر بيمار شد و درست در روز و ماه و سالي که ذکر کرده بود فوت کرد و در آن قبر دفن شد. ابونصر هبه الله که از راويان خبر مذکور است مي گويد از طريقي ديگر و حتي از ام کلثوم دختر ابوجعفر نيز اين خبر را شنيدم. [2] .



[ صفحه 43]



همين ابونصر گويد: به خط ابي غالب رازي نوشته اي يافتم که محمد بن عثمان در آخر جمادي الاول سال 305 مرده است برخي سال 304 نيز نقل کرده اند. قبر او نزديک قبر مادرش در بغداد است. امروز بر آن بنايي استوار ساخته اند و مردم آن را زيارت مي کنند. [3] .



[ صفحه 44]