در بعضي قسمتها شباهت به کمال الدين دارد، مانند مواضعي که به ابطال اقوال کيسانيه و ناووسيه و واقفه و ديگر فرق شيعه که دوازده امامي نيستند مي پردازد، و نيز اخباري که در باب تعداد دوازده گانه ائمه و ولادت صاحب الزمان (ع) و ويژگيهاي حضرتش نقل مي کند، طبعا مشابه رواياتي است که در کمال الدين آمده. اما تفاوت مهمي که با آن دارد در بخش مفصلي است که به شرح حال نواب اربعه اختصاص داده (ص 214 - 244) و ما ترجمه گزيده اي از آن را نقل خواهيم کرد. همچنين به ذکر وکلاي شايسته يا ناشايسته نواب (ص 209 - 214) و معرفي کساني که به دروغ ادعاي با بيت و وساطت امام را کردند مانند شريعي و نميري و حسين بن منصور حلاج و شلمغاني مي پردازد که به آنها اشاره خواهد شد.