اهميت ويژه اي که رهبري و اداره عادلانه جوامع بشري در زمان ما يافته، بيداري ملتهاي مظلوم و توجه بيشتري که به حقوق اجتماعي انسان مي شود، بعلاوه نوميدي از اصلاحات واقعي توسط زمامداران قدرتمند جهان، همه عواملي است که اعتقاد مسلمانان و بخصوص شيعه را درباره مصلح آخرالزمان ارج و جلوه اي تازه بخشيده و از صورت يک عقيده مذهبي مجرد، به گونه يک دلبستگي و آرمان عمومي خير انديشان و مردم ستمديده در آورده است. بازتاب فرهنگي اين اعتقاد و نياز اجتماعي، کتابهاي خرد و کلاني است که در چند سال اخير نوشته شده، و وجود مهدي موعود اسلام را از نظر گاههاي مختلف مورد بحث و اثبات قرار داده است. با همه آثار مستند و ارزنده اي که در اين موضوع منتشر گشته، جا دارد بحثي مستقل به توقيعات اختصاص داده شود، که نامه هاي رسيده از امام غايب و نشاني



[ صفحه 2]



از وجود مقدسش مي باشد. کتابچه اي که در برابر داريد نوشته ايست در اين باب و نگرشي است تازه به اين نامه ها و روشن کردن مفاد و مضمون آنها، که اميد است در معرفي و شناخت بيشتر آن امام دادگر موثر باشد، و آگاهي ما را نسبت به مسووليتها و وظايفي که داريم افزايش دهد 19 بهمن 1367 رجب 1409



[ صفحه 3]