[ صفحه 64]



علاوه بر اينکه اين سؤال به خود آنان برگردانده مي شود و در باره مخفي بودن پيامبر (صلي الله عليه وآله) همين سؤال از آنان مي شود که: چه فرقي بين وجود داشتن پيامبر در حال غيبت و اختفاء، با معدوم بودن او وجود دارد؟

پس هرچه در جواب اين سؤال گفتند، ما هم مثل همان جواب را در باره فرق غيبت وعدم وجود حضرت مهدي (عليه السلام) به آنها مي دهيم.

اما اينکه بخواهند بين دو مطلب فرق بگذارند و بگويند که پيامبر (صلي الله عليه وآله) از همه افراد مخفي نشد، بلکه فقط از دشمنانش مخفي گشت، در حاليکه امام زمان (عليه السلام) از همه پنهان و غايب است.

چنين فرقي درست نيست زيرا پيامبر (صلي الله عليه وآله) زمانيکه در غار پنهان گشت، مخفي از همه دوستان و دشمنانش بود و هيچکس جز ابو بکر با او نبود.

و اين امر هم مورد قبول ما و شماست که اگر مصلحتي اقتضا مي کرد، ممکن بود پيامبر (صلي الله عليه وآله) بگونه اي مخفي شود که ديگر هيچکس حتي يک نفر از دوست يا دشمن با او نباشد.



[ صفحه 65]



حال هنگاميکه مخالفين به چنين فرقي بين وجود و غيبت با عدم وجود پيامبر (صلي الله عليه وآله) قائل و راضي شدند، ما نيز قائل به همين فرق در رابطه با امام زمان (عليه السلام) مي شويم. زيرا بيان کرديم که ممکن است در حال غيبت امام (عليه السلام) گروهي از دوستان او مشرّف به ديدار او شوند. و اين مطلبي نيست که بشود بر خلاف آن قطع پيدا کرد.