اين روش بايد به خاطر امتيازي که دارد مقدم گردد بر آنچه که بزرگان در فرقِ بين سخن در باره نبوت پيامبر (صلي الله عليه وآله) و سخن در باره طريق خبرِ نسخ نشدن آيين يهود گفته اند، «که اين فرق بخاطر معلوم بودن نبوّت است.»



[ صفحه 52]



اين مقدم شدن از آن جهت است که سخن در باره سبب و وجه غيبت داراي گونه اي از احتمال و تعارض هست که در روشي که ما براي امامت حجة بن الحسن (عليهما السلام) ذکر کرديم و غيبت را مبتني بر آن ساختيم، وجود ندارد. زيرا آن روش مبتني بر اعتبار عقلي و بر اساس اقتضاي حکم عقل بود، و اين مطلب براي کسي که تأمّلي در آن نمايد روشن است.