در روايات مي خوانيم: «فيحکم بين اهل التوراة بالتوراة و بين اهل الانجيل بالانجيل و بين اهل الزبور و بين اهل الفرقان بالفرقان»؛ [1] يعني آن قاضي عادل و دادگستر در ميان پيروان تورات (يهوديان) بر اساس کتاب آسماني خود آنها يعني تورات (تورات اصيل) قضاوت مي کند و در ميان پيروان انجيل (مسيحيان) برطبق انجيل قضاوت مي کند، در ميان پيروان زبور طبق همان کتاب حکم مي کند، و در ميان پيروان فرقان (قرآن) نيز طبق قرآن حکم و قضاوت مي نمايد. و از آنجا که اين قضاوت صد در صد عادلانه است همه ي پيروان اديان از آن اراضي هستند. و سيره ي جد بزرگوارش امام علي عليه السلام را دنبال مي کند که فرمود: «لو کسرت لي الوسادة لحکمت بين اهل التوراة بتوراتهم و بين اهل الزبور بزبور هم و بين اهل الفرقان بفرقانهم». [2] .

و نيز مي خوانيم: «اذا قام القائم حکم بالعدل وارتفع في ايامه الجور... ورد کل حق الي اهله»؛ [3] حکم و قضاوت امام مهدي عادلانه خواهد بود، جور و ظلم و نامردي در ايام حکومت حضرت رخت بر مي بندد، هر حق به اهل آن باز مي گردد. و مي خوانيم: «و حکم بين الناس بحکم داود و حکم محمد صلي الله عليه و آله و سلم»؛ [4] امام زمان در ميان مردم چونان داود نبي صلي الله عليه و آله و سلم و حضرت محمد صلي الله عليه و آله و سلم حکم و قضاوت خواهد نمود. حکم داودي اين است که قرآن مي گويد:

«يا داود انا جعلناک خليفة في الارض فاحکم بين الناس بالحق و لا تتبع الهوي فيضلک عن سبيل الله»؛ [5] حکم و قضاء بايد به حق و عادلانه باشد. حکم محمدي صلي الله عليه و آله و سلم اين



[ صفحه 455]



است که: «وان حکمت فاحکم بينهم بالقسط»؛ [6] قضاوت بايد به قسط و عدل باشد. «فاحکم بينهم بما انزل الله و لاتتبع اهوائهم...»؛ [7] قضاوت بايد بر اساس احکام الهي و ما انزل الله باشد. و در محاکم قضائي دنيا چنين قضاوت عادلانه اي يا اصلا نيست يا بسيار کمرنگ است و تنها در گوشه اي از عالم تا حدودي که مقدور است اين قضاوت صورت مي گيرد و در حکومت عدل مهدي در کل جهان قضاوت بر اساس احکام الهي و عادلانه خواهد بود و به احدي کمترين ستمي نمي شود.