مقدمه
قال الصادق عليه السلام:... وان يسير فيهم بسيرة رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم و يعمل فيهم بعمله. [1] .
از مجموع اشارات رهبران آسماني درباره ي بخش پاياني جهان، به اين مطلب قاطع مي شويم که: بينش الهي براي پايان دنيا و قسمت اخير عمر انسانها در روي کره ي زمين اميدوارکننده است و علي رغم همه ي انحرافها و ستمها و مفاسدي که تاريخ بشر به خود ديده و مي بيند و همه ي عوامل تهديد کننده ي حيات بشر و تبديل کره ي زمين به تلي از خاکستر، آينده روشن است، و پايان شب سيه سپيد است و روزگار تلخ هجران به سر خواهد آمد و بار ديگر روزگاي چون شکر آيد و جهاني نو در پرتو رهبري بزرگ رهبر الهي و محبوب قلوب آسمانيان و زمينيان، جن و انس، ذوي العقول و غير ذوي العقول آغاز خواهد شد و جهاني تشنه ي عدالت و حقيقت؛ تصوير کامل حکومت الهي را به چشم خواهد ديد و زندگان آرزو خواهند کرد که اي کاش مردگان نيز بودند و مي ديدند که چگونه دريا دريا معرفت به کام تشنگان حقيقت
[ صفحه 434]
ريزش مي کند و چگونگي گرگ و ميش، در کنار يکديگر با صلح و صفا زندگي مي کنند و کل دنيا مثل يک خانواده با يک مدير محبوب زندگي مي کنند.
و براساس اعتقادات ما اين وعده ي الهي حق است و خيالي کاذب و بي محتوا نيست زيرا خداوند نيازي ندارد که جز حق چيز ديگري بگويد و وعده هايي بدهد که هرگز جامه ي عمل نخواهد پوشيد.
ما در اين مقاله نگاهي گذرا به ابعاد و زواياي گوناگون زندگي اجتماعي در جامعه ي نبوي امام مهدي (عج) داريم و از آنجا که اين مسأله نقلي و مستند به خبرهاي آسماني و وحي است (وگر نه بر اساس محاسبات ديگر، آينده ي بشريت تاريک است) طبعا با استفاده از آيات و روايات بايد مورد مطالعه قرار گيرد و نگارنده در اين مقاله از همين زاويه وضع دنيا در عصر امام مهدي (عج) را ترسيم نموده است.
پاورقي
[1] بحارالانوار، ج 52، ص 337، حديث 78.