2 - کسي که اين نيروي بنيادين و زيربنايي را به نام جاذبه در سرتاسر اين نظام اعم از جسماني، جرماني و کيهاني به وديعه نهاده است و شايد اين آيه(چنان که برخي از مفسران برآنند) به آن اشاره داشته باشد:

(الله الذي رفع السموات بغير عمد ترونها ثم استوي علي العرش و سخر الشمس و القمر کل يجري لاجل مسمي...)(رعد: 2).

«خدا است آن ذات پاکي که آسمانها را بدون ستون برافراشت و شما آن را ملاحظه مي کنيد آنگاه با کمال قدرت عرش را در خلقت بياراست و خورشيد و ماه را مسخر اراده خود ساخت که هرکدام در وقت خاص و مدار معين به گردش آيند».

چنين خدايي قدرت دارد پريود روزانه و ساليانه(حرکت وضعي و انتقالي) کره زمين را کاهش دهد يک دور گردش وضعي زمين را ده برابر کرده به 240 ساعت برساند و يک دور گردش ساليانه زمين در مدار خود را ده برابر کرده يعني کره زمين که در هر ثانيه سي(30) کيلومتر حرکت مي کند، به 3 کيلومتر کاهش دهد از اين رو امام صادق(ع) براي رفع تعجب از ابوبصير مي فرمايد:

آنگونه که ماه براي رسول خدا شکافته شد[روايات در اين باره از سني و شيعه به سرحد يقين و تواتر است] و پيش از آن خورشيد بر يوشع بن نون باز گشت[به احتمال قوي به مقدار چند ساعت کره زمين در حرکت وضعي خود از راست به چپ (غرب به شرق) برگشته باشد]، چنان که امروزه منجمان ناهيد(زهره)شناس معتقدند حرکت وضعي ناهيد از شرق به غرب يعني برخلاف حرکت وضعي زمين است، از اين رو در زهره خورشيد از مغرب طلوع و به مشرق غروب مي کند، پس خداوند قادر است که چنين حرکتي را ظرف چند ساعت براي کره زمين در زمان يوشع بن نون پديد آورد. و از همه مهمتر روز قيامت است که قرآن در باره مقدار آن مي فرمايد:

(...و ان يوما عند ربک کالف سنة مما تعدون)(حج:47).

«همانا يک روز نزد خدا چون هزار سال به حساب شماست».

و مي فرمايد:

(يدبر الامر من السماء الي الارض ثم يعرج اليه في يوم کان مقداره الف سنة مما تعدون)(سجده: 5).

«او امر عالم را به نظام احسن و اکمل از آسمان تا زمين تدبير مي کند سپس روزي که مقدارش به حساب شما بندگان هزار سال است، باز به سوي خود بالا مي برد».