در بـرخـي از روايـات براي ظهور حضرت مهدي (عج) نشانه هايي بيان شده است. ابوبصير مـي گـويـد: بـه امـام صادق (ع) عرض ‍ کردم: فدايت شوم! ظهور مهدي قائم چه زماني است؟ فرمود:

اي ابـا مـحـمـّد! مـا خـانداني هستيم که براي آن وقتي تعيين نمي کنيم. پيامبر(ص) فرمود: وقت تعيين کنندگان، دروغگو هستند.

اي ابا محمّد! پيش از ظهور پنج نشانه رخ مي دهد: صيحه در ماه رمضان، خروج سفياني، خروج خراساني، کشته شدن نفس زکيّه و فرو رفتن زمين در بيداء..

در روايـات، نـشـانـه هـاي ديـگـري نـيـز بـراي ظـهـور نقل شده است.. اين نشانه ها بطور کلّي به چند بخش ‍ تقسيم مي شوند. برخي از آنـهـا نـشـانـه هـاي دور بـه حـساب مي آيند که بسياري از آنها تحقق پيدا کرده است و برخي ديگر نزديک به دوران ظهور هستند.

در تقسيم بندي ديگر، بعضي از نشانه ها حتمي هستند و برخي ديگر غير حتمي، با توجه به ايـن تـقسيمها نمي توان از نشانه هاي ظهور پي به زمان دقيق آن برد، زيرا هيچ ملازمه اي بين تحقق يکي از نشانه ها ـ حتي نشانه هاي حتمي ـ و ظهور در فاصله زماني معيّن وجود ندارد.