بـا درگذشت چهارمين سفير امام زمان (عج) و بسته شدن باب مکاتبات و توقيعات آغاز شد.

از عـلي بـن مـحمّد سمري آخرين سفير حضرت ولي عصر(عج) در روزهاي آخر عمرش خواستند تا جـانـشين خود را تعيين کند. وي گفت: (خدا مشيّتي دارد که آن را انجام خواهد داد..) آن گاه آخرين نامه اي را که از ناحيه مقدّس ‍ آن حضرت در اين زمينه رسيده بود، براي حاضران خواند:

به نام خداوند بخشنده مهربان. اي علي بن محمّد سمري! خداوند پاداش برادرانت را در

سـوگ تـو افـزون کـنـد، تـو تـا شـش روز ديـگـر رحـلت خـواهـي کـرد؛ از ايـن رو به کارهايت رسـيـدگـي کـن و کـسـي را بـه جـانـشـيـنـي خـود بـر مـگـزيـن کـه غـيـبـت کامل فرا رسيده است. ديگر، تا زماني که خداي تبارک و تعالي بخواهد ظهوري نخواهد بود. و آن مدّتي بس دراز خواهد بود که دلها را قساوت مي گيرد و زمين پر از ظلم و ستم خواهد شد. در اين دوران در ميان شيعيان من کساني پيدا مي شوند که ادعاي مشاهده خواهند نمود. آگاه باشيد که هر کس پيش از خروج سفياني و وقوع صيحه ادعاي مشاهده کند، دروغگو و افترازننده است. و هيچ توان و قوه اي جز براي خداوند برتر و بزرگ نيست..

بـديـن تـرتـيـب، غـيـبـت کـبـري آغـاز شـد و از آن تـاريـخ (نـيـمـه شـعـبـان سـال 329) تـا کـنـون کـه 1085 سال مي گذرد همچنان ادامه دارد تا زماني که موانع ظهور آن حضرت برطرف گردد.

مـا در ايـن درس ـ در حدّ گنجايش ـ مباحث زير را مرور خواهيم کرد: نايبان امام عصر(عج) در دوران غيبت کبري، دوران حيرت و آزمايش، انتظار فرج، پايان غيبت.