ستاره هاي دنباله دار از ذرات شهابي همراه با هسته جامد بزرگ تشکيل شده اند، و همه آنها به وسيله جرمي از گاز کما (Coma) احاطه شده که از مولکولها و اتمهاي آزاد شده از ناحيه هسته تشکيل يافته و از عناصري همچون دو اتم سبک نظير OH (هيدروکسيل)، ک. و ورم (K, Wurm)، پي، سوينگز (P, Sings) و گروهي از مولکولهاي مادر نظير متان (C H4) را بربر دارند.

در زمين بعضي از اين عناصر به شکل گاز آمونياک يا مايع آب وجود دارند اما «سوينگز»و «ورم» خاطرنشان ساخته اند که اين عناصر در ستاره هاي دنباله دار به شکل جامد وجود دارند، همچون يخ معمولي در مورد آب و يخ آمونياک، و يخ متان و غيره که در درون آنها ماده هاي شهابي تشکيل يافته اند از آهن، کلسيم، منيزيم، نيکل، آلومينيم، سديم و...

يخ هاي سطحي ستاره هاي دنباله دار با بازگشت متوالي و عبور از نزديک خورشيد به تدريج ذوب مي شوند و در زير آنها لايه هاي يخ جامدي باقي خواهند بود که به خوبي از تاثير اشعه خورشيدي محافظت مي شوند.

درجه حرارت اين ستاره ها بستگي به فاصله آنها از خورشيد دارد.