ستارگان دنباله دار اجرامي آسماني مي باشند که داراي شکل منحصر به فرد و اندزاه هايي بزرگ گهگاه ظاهر مي شوند. ستاره دنباله دار که با چشم غير مسلح چون ماه بي حرکت به نظر مي آيد، در واقع با سرعت صدها کيلومتر در ثانيه حرکت مي کند، سرعت دقيق آن را مي توان از تغيير مکان آن نسبت به ستارگان ثابت تعيين کرد.

تعداد ستاره هاي دنباله دار تا 10 عدد احتمال مي رود. ولي تاکنون حدود هفتصد(700) ستاره دنباله دار شناخته شده و هر ساله نيز چند عدد ستاره دنباله دار جديد کشف و رصد مي گردد.

حدود 260 عدد آنها در مدارهاي بسته و کشيده دور مي زنند و بسياري از آنها چندين بار به جانب زمين باز گشته و مشاهده شده اند، و تعداد 370 عدد از آنها داراي مداري هذلولي يا سهمي هستند که پس از يک بار نزديک شدن به زمين و مشاهده آنها ديگر ديده نخواهند شد. در حدود 45 ستاره دنباله دار در جهت سياره ها حرکت مي کنند(از مغرب به مشرق) و نقطه حضيض مداري آنها نزديک به مدار سياره مشتري و عضوي از خانواده مشتري هستند. مدار اين ستاره ها بيضي است و اغلب آنها به سمت صورت فلکي غول (هرکول) که همه منظومه شمسي با سرعتي معادل 20 کيلومتر در ثانيه به طرف آن درحرکت است، پيش مي روند.