اين نوع انقطاع به صورت غيردائم است و بيشتر در حالت ها، مکان ها و زمان هايي خاص به وجود مي آيد و باعث ارتباط شخص با امام عصر و ساير معصومان عليهم السلام مي شود. اگر به اشخاصي که به آنها انقطاع موقت دست داده و لحظه اي با معصومان عليهم السلام ارتباط روحي برقرار کرده و مورد لطف مادي و معنوي قرار گرفته اند، رجوع کنيم و از چگونگي ارتباط آنها سؤال نماييم؛ بدون استثنا جواب خواهند داد که در يک جو معنوي و در يک لحظه، تمام تعلقات دنيوي و اميدها را از غير خداي تعالي برداشته و صرفاً متوجه ي خداي تعالي و يا امام عليه السلام شده اند و مورد عنايت و توجهات خاص آنها قرار گرفته اند؛ شايد اين نوع انقطاع و ارتباط بارها براي افراد مختلف اتفاق افتاده است و حتي خود بارها به چشم ديده ايم.

اما بايد خاطرنشان کرد در اين ارتباط روحي که در يک لحظه تحقق پيدا مي کند، چند ويژگي به چشم مي خورد:

نخست اينکه اين نوع ارتباط براي همه ي افراد از هر دين مذهبي که مي خواهد باشد، قابل تحقق است و البته اين ارتباط نمي تواند دليل حقانيت مذهب و اعتقادشان باشد. دوم آنکه افرادي که از تمام اسباب و عوامل زميني مأيوس مي شوند، به اين نوع ارتباط روحي دست پيدا مي کنند. سوم اينکه در اين انقطاع، بسيار اتفاق افتاده است که اشخاص پس از برطرف شدن مشکلاتشان و برآورده شدن نيازهايشان، باز به انجام گناهان بازمي گردند و خداي تعالي و معصومان عليهم السلام را فراموش مي کنند. خداي تعالي در آياتي متعدد در وصف اين اشخاص مي فرمايد:

فاذا رکبوا في الفلک دعواالله مخلصين له الدين؛ فلمّا نجّاهم الي البر اذا هم يشرکون؛ [1] .

زماني که سوار کشتي مي شوند و از همه ي وسايل ديگر قطع مي گردند؛ خداي تعالي را با خلوص کمال انقطاع مي خوانند؛ ولي وقتي آنها به خشکي باز مي گردند،مشرک شده و با ديگران پيوند مي کنند.

با توجه به اين سه ويژگي که براي انقطاع موقت بيان کرديم، اين ارتباط با بروز مشکلات و مصائب گوناگون صورت مي گيرد، و پس از رفع آنها، ارتباط نيز دوباره قطع شده و تا رسيدن مصائب، مشکلات و ابتلاءات ديگر برقرار نخواهد شد.