به طور کلي ارتباط روحي با هريک از معصومان عليهم السلام نيازمند مقدماتي است که با تحقق آنها مي توانيم به آن دست يافت. به عنوان مثال، براي ديدن امام عصرعليه السلام در عالم رؤيا و خواب، دستورالعمل هايي در کتاب هاي دعا ذکر شده است که با انجام آن دستورات مي توان در عالم رؤيا به محضر امام عصر ارواحنا فداه شرفياب شد؛ همچنين در ارتباط روحي نيز بايد با انجام اعمالي که موجب حصول اين ارتباط مي شود، خود را آماده ي اين نوع ارتباط کرد.

حال اين سؤال پيش مي آيد که مقدمات به وجود آمدن ارتباط روحي چيست؟ چه مقدماتي را بايد انجام داد تا به اين مهم دست يافت؟ بديهي است هر شخصي که بخواهد با خداي تعالي و معصومان عليهم السلام مرتبط شود، بايد قبل از هر چيزي نفس خود را تهذيب کرده، روح خويش را از غير خدا منقطع نمايد؛ هر چه اين انقطاع براي او بيشتر حاصل شود، اتصالش با عالم ملکوت بيشتر خواهد شد، به عبارت ديگر وقتي شخص خود را از تمام زخارف دنيوي و مادي، و از تمام مخلوقات غير از معصومان عليهم السلام منقطع کرد و به کمال انقطاع رسيد، اين جا است که آن ارتباط روحي مورد بحث تحقق پيدا خواهد کرد و شخص منقطع خود را متصل و مرتبط با خداي تعالي و معصومان عليهم السلام خواهد ديد.

حضرت علي عليه السلام در اين باره مي فرمايند:

الوصلة باللّه في الانقطاع عن الناس؛ متصل شدن به خداي تعالي، در منقطع شدن از مردم است.

يا در فرازي ديگر مي فرمايند:

لن تتصل بالخالق حتي تنقطع عن الخلق مخلوق؛ هرگز متصل و مرتبط با خداي تعالي و خالق خود نخواهي شد مگر با منقطع شدن از خلق او مخلوقش. [1] .

پس اگر ما اميدي جز او نداشته و فقط دست توسل به سوي او دراز کنيم و او را مؤثر در تمام امور بدانيم، آن زمان است که داراي ارتباط روحي با او شده و با اين ارتباط روحي به وصال خواهيم رسيد.

در اصول کافي به نقل از حفص بن غياث آمده است که امام صادق عليه السلام فرمود: اگر يکي از شما مي خواهد هر چه را که از پروردگارش درخواست مي کند خدا به او عطا کند، بايد از مردم مأيوس شود، و اميدي جز خداي تعالي نداشته باشد؛ هنگامي که خداي تعالي اين را از دل سائل بداند، هر چه او بخواهد، به او عطا مي کند. [2] .

و به قول شاعر:



گر خواهي گيري دامن دوست

برو دامن از هر چه غير اوست، درچين [3] .