دليل اول آنکه پيغمبر صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: علي منذر و هادي است؛ اين کلام اشاره است به قول خداي تعالي (سوره رعد 13، آيه ي 8(انما أنت منذر و لکل قوم هاد. اين آيه يکي از آياتيست که در شأن علي عليه السلام نازل شده.

ابن عباس روايت کند که زماني که اين آيه نازل شد، پيغمبر صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: أنا المنذر و علي الهاي من بعدي، يا علي بک يهتدي المهتدون.

يعني: من انذار کننده، و علي راهنماي مردم است بعد از من يا علي به واسطه ي تو راهنمائي مي شوند راهروان دين.

و در خبر ديگر رسيده که راوي گويد: دعا رسول الله بالطهور و عنده علي ابن ابي طالب؛ فأخذ رسول الله بيد علي بعد ما تطهر، فألزمها بصدره؛ ثم قال: انما أنت منذر ثم ردها الي صدر علي؛ ثم قال: انما أنت منذر ثم ردها الي صدر علي؛ ثم قال: و لکل قوم هاد؛ ثم قال: انک منارة الأنام، و غاية الهوي، و أمير العري، و



[ صفحه 79]



أشهد علي ذلک أنک کذلک.

يعني: پيغمبر صلي الله عليه و اله و سلم آبي طلب کرد، و با آن وضو ساخت؛ پس دست علي عليه السلام را گرفت و به سينه ي خود نهاد، و خطاب به خود نمود که: تو انذار کننده اي، پس دست بر سينه ي علي نهاد، و فرمود: براي هر قومي راهنمائي است، و يا علي تو راهنماي مردم، و سبب هدايت، و امير قراي مسلمين مي باشي، و من بر اين امر گواهي مي دهم.

و اين خبر را فخر رازي، و حافظ ابونعيم، که از بزرگان اهل سنت هستند، نقل مي کنند.

اصل: فقال و الملاء امامه: من کنت مولاه فعلي مولاه اللهم و ال من والاه، و عاد من عاداه، و انصر من نصره واخذل من خذله.

الاعراب الواو حالية، و الملاء مبتدء - و امامه ظرف مکان و خبر و من شرطيه - و وال امر من المولاة و کذا عاد امر من المعاداة

ترجمه - پس پيغمبر صلي الله عليه و آله و سلم در محضر جماعت مردم فرمود: هر مکه من خواجه ي او هستم پس علي خواجه ي او است، خدايا دوست دار هر که او را دوست دارد؛ و دشمن دار هر که او را دشمن دارد، و ياري کن هرکه او را ياري کند، و مخذول کن هر که او را مخذول نمايد.