ياران خاصّ حضرت مهدي ـ ارواحنا فداه ـ از نظر معنويّت و ايمان کامل و استوار و نداشتن ذرّه اي ترديد در دلها بي نظيرند. آنان در اوج يقين و اخلاصند و بخاطر قوّت و استواري و کمال ايمان به خدا، ذرّه اي ترس و دلهره در کران تا کران وجودشان نيست چرا که انسان به هر اندازه اي که ايمانش به خدا افزون گردد، به همان اندازه توان و تلاش او افزون مي گردد.

بر اين اساس ياران آنحضرت به هنگامي که به ميدان کارزار گام مي نهند نه کسي توان ايستادن در برابر آنان را دارد و نه پديده اي مي تواند مانع اجراي برنامه هاي نجات بخش و دستورات صادر شده از سوي فرماندهي بلند مرتبه ي آنان گردد.

از امير مؤمنان ـ عليه السلام ـ آمده که فرمودند:

«کانّهم ليوث قد خرجوا من غاباتهم مثل زبر الحديد، لو انّهم همّوا بازالة الجبال الرواسي لازالوها عن مواضعها فهم الذين وحّدوا اللّه حقّ توحيده».

آنها همچون شيراني که از بيشه ي خود خارج شده اند بر گرد آن حضرت حلقه مي زنند آنان براستي مانند پاره آهني هستند که اگر بر متلاشي نمودن کوهها تصميم بگيرند آنها را نابود مي سازند. آنان خداي را آنگونه که شايسته است به يگانگي مي پرستند.

اگر در اين جمله که ـ کأنّهم ليوث قد خرجوا من غاباتهم ـ براستي دقت شود وقتي شير از بيشه ي خود خارج مي شود ديگر چه کسي جرأت مقابله با او را دارد.

امام صادق ـ عليه السلام ـ فرمودند:

«إذا ساروا يسيرا الرعب امامهم مسيرة شهر»

هنگامي که به حرکت در مي آيند امواج رعب و وحشت يک ماه پيشتر از ايشان حرکت مي کند.