در ستايش از اين گروه وارسته و شايسته اي که خداوند اينان را برگزيده است و به همراهي و ياري حضرت مهدي ـ ارواحنا فداه ـ مفتخرشان ساخته، روايات بسياري وارد شده است. در اين روايات ضمن ترسيم شخصيّت ارزشمند و نقش سازنده و اوصاف برجسته ي آنان، از چگونگي پيوستن آنان به امام عصر ـ ارواحنا فداه ـ در مکّه، سخن رفته و فراتر اينکه، آياتي از قرآن شريف در مورد آنان تأويل شده است. از باب نمونه در ذيل آيه ي شريفه ي:

(فاستبقوا الخيرات أينما تکونوا يأت بکم اللّه جميعاً)

در کارهاي نيک سرعت جوييد که هر کجا باشد خداوند شما را گرد خواهد آورد.

از امام صادق ـ عليه السلام ـ آمده است:

يعني اصحاب القائم، الثلاثمائة وبضع عشر وهم ـ واللّه ـ الأمّة المعدودة يجتمعون في ساعة واحدة کقزع الخريف

اين آيه ي شريفه اشاره به 313 نفر ياران اصلي حضرت مهدي ـ ارواحنا فداه ـ دارد. بخداي سوگند! که آنان در شمار، اندک هستند. امّا در کارآيي و ايمان و شکوه معنوي بسيار و بسان ابر پراکنده ي پائيزي (که بناگاه به هم مي پيوندند و متراکم مي شوند) آنان ظرف لحظه اي در يک ساعت معيّن از سراسر گيتي در مکّه حاضرمي گردند.

امام صادق ـ عليه السلام ـ فرمود:

«بينا شباب الشيعة علي ظهور سطوحهم نيام، اذ وافوا إلي صاحبهم في ليلة واحدة علي غير ميعاد فيصبحون بمکّة»

يعني به هنگام ظهور حضرت مهدي ـ ارواحنا فداه ـ جوانان و جوانمردان شيعه همانگونه که بر پشت بام خانه هاي خويش در خواب اند همگي يک شب بدون وعده ي قبلي، بامداد را در مکّه حاضر و به ديدار امام عصر ـ ارواحنا فداه ـ مفتخر مي گردند.

در روايات از خصوصيات اخلاقي ياران آنحضرت و تعداد آنها و جنسيت قومي ايشان تعابير زيادي وارد شده که بدان اشاره مي کنيم. ليک از باب مقدمه در يک بينش کلي امير مؤمنان ـ عليه السلام ـ در اشاره به شخصيّت آنان مي فرمايد:

«لم يسبقهم الأوّلون ولا يدرکهم الآخرون»

آنان در شايستگي و امتيازات بر اوج رفيعي هستند نه از نسلهاي گذشته کسي از آنان پيشي گرفته است و نه از آيندگان کسي به مقام والاي آنان مي رسد.

در مورد نحوه ي رساندن خود به آنضحرت به مقامي رسيده اند که زمين در زير پاي آنها پيچيده مي شود.

امام صادق ـ عليه السلام ـ در مورد آنان مي فرمايد:

«فيصير إليه أنصاره من أطراف الأرض، تطوي لهم الأرض طيّاً»

يعني ياران مهدي ـ ارواحنا فداه ـ از نقاط مختلف زمين بسوي او حرکت مي کنند و زمين زير پاي آنان در هم مي پيچد.