براي قرائت و تفسير قرآن کريم چه کسي شايسته تر از حضرت مهدي (عليه السلام) است که در اين زمان «چراغ هدايت» و «حامل علوم قرآن» و «نگاهبان گنجينه دانش الهي» و «حافظ سرّ خدا» تنها اوست و «امانات نبوّت» و «وديعت هاي رسالت» در اين عصر تنها به او سپرده شده است؟ [1] اوست که قرآن را چونان که پيامبر (صلي الله عليه وآله وسلم) و علي (عليه السلام) قرائت مي کردند، قرائت مي کند و آنچنان که خداي محمد و علي (عليهما السلام) مي پسندد و مقرر فرموده است، تفسير مي نمايد.

«السلام عليک حين تقرء و تبيّن» [2] .



چه خوش است صوت قرآن زتو دلربا شنيدن

به رخت نظاره کردن، سخن خدا شنيدن