اميرالمؤمنين (عليه السلام) با اشاره به قيام حضرت مهدي (عليه السلام) فرمودند:

«کأنّي أنظر إلي شيعتنا بمسجد الکوفة. و قد ضربوا الفساطيط يعلّمون النّاس القرآن کما أنزل.» [1] .

«گويا شيعيان ما اهلبيت را مي بينم که در مسجد کوفه گرد آمده و خيمه هايي زده اند و در آنها قرآن را آنچنانکه نازل شده است به مردم مي آموزند».

مولا علي (عليه السلام) در خطبه اي ديگر، در باره عمل کَردِ حضرت مهدي (عليه السلام) پس از ظهور فرمودند:

«يعطف الهوي علي الهدي اذا عطفوا الهدي علي الهوي و يعطف الرأي علي القرآن اذا عطفوا القرآن علي الرأي.» [2] .

«آن هنگام که مردم هدايت را تابع هواي خويش قرار داده باشند، او مي آيد و خواسته هاي نفساني را به تبعيّت از هدايت مي کشاند.

و آن زمان که مردم قرآن را مطابق نظر و رأي خود توجيه کرده باشند، او مي آيد و رأي و انديشه را به خدمت قرآن مي گيرد و آن را در مطابقت با قرآن شکل مي بخشد». [3] .