امام صادق (عليه السلام) فرمود: «وجه الحکمة في غيبته، وجه الحکمة في غيبات من تقدّمه من حجج اللّه تعالي ذکره». [1] .

وجه حکمت در غيبت او، همان وجه حکمت در غيبت هايي است که توسط حجّت هاي الهي پيش از او صورت گرفته، به عبارت ديگر مي توان وجه غيبت حضرت مهدي (عليه السلام) را استمرار همان سنّت حکيمانه اي دانست که در ادوار گذشته تاريخ به غيبت بسياري از انبياء و اولياء انجاميده است.

چنانکه باز هم امام صادق (عليه السلام) فرمود: «إنّ سنن الانبياء (عليهم السلام) بما وقع بهم من الغيبات حادثة في القائم منّا اهل البيت حذوالنّعل بالنّعل و القذّة بالقذّة». [2] .

«سنت هاي پيامبران نسبت به غيبت هايي که براي شان پيش آمد، همگي به طور تمام و کمال در مورد قائم ما اهل بيت، اتفاق مي افتد.»