امام صادق (عليه السلام) فرمود: «إنّ لصاحب هذاالامر غيبةً، المتمسّک فيها بدينه کالخارط للقتاد». [1] .

«صاحب اين امر ـ حضرت مهدي (عليه السلام) ـ غيبتي دارد که در آن، هرکس بخواهد دينش را حفظ کند مانند کسي است که بخواهد با کشيدن دست بر شاخه اي خار، آن را از خار بري سازد.»

امام کاظم (عليه السلام) فرمود: «إنما هي محنةٌ من اللّه عزّوجلّ امتحن اللّه بها خلقه». [2] .

«به يقين، غيبت مهدي (عليه السلام)، امتحاني از جانب خداست که بندگانش را به آن مي آزمايد. و امام صادق (عليه السلام) فرمود: نه به خدا قيام نخواهد کرد مگر غربال شويد، مگر در امتحانات، تصفيه شويد مگر نيک و بدتان از هم جدا شوند.» [3] .