امام صادق (عليه السلام) فرمود: «براي حضرت قائم قبل از ظهورش، غيبتي هست» زراره گويد پرسيدم: چرا؟

فرمود: «يخاف علي نفسه الذّبحة. از کشته شدن خويش مي ترسد.» [1] .

از آن رو که حضرت مهدي (عليه السلام) آخرين امام معصوم است وهمچون امامان گذشته نيست که اگر کشته شد، امامي ديگر جانشين او شود. او بايد بماند تا آن زمان که شرايط لازم براي حکومت جهاني اسلام و قرآن پيش آيد. قيام نمايد و دنيا را از عدل و داد پر کند، مردمي که طي بيش از دو قرن ثابت کردند که هر امامِ هدايت را، يا به شمشير يا به زهر، از بين مي برند، بي گمان اگر حضرت مهدي (عليه السلام) غيبت نمي کرد، او را نيز به سرنوشت پدران بزرگوارش دچار مي کردند. خصوصاً ملوک بني عباس که از مدتها قبل، توطئه ها کردند و در مقام کشتن او بر آمدند و با توجه به همين دسيسه ها بود که خداوند عزوجلّ حتّي ولادت حجّت خويش را بصورت پنهان قرار داد.

ذکر اين حکمت نشان مي دهد که تا زمان حتمي شدن قيام، هر زمان ديگري، خطر کشته شدن امام (عليه السلام) را به همراه دارد و کشته شدن امام (عليه السلام)، کشته شدن پيام اوست، کشته شدن اسلام است که خدا هرگز به آن رضايت نخواهد داد.