بازگشت

آخرين مهلت


خداوند تبارک و تعالي وقتي حضرت آدم ابوالبشر(ع) راآفريد و تاج کرامت بر سر او نهاد و اسماء حسني تعليم او نموددستور فرمود تمام سماواتيان تعظيمش کنند و در برابرعظمتش به خاک افتند و خضوع خود را اظهار نمايند پس ملائکه نيز بر اين خليفه الهي سجده نمودند و همگان به بارگاهش صورت نهادند مگر شيطان که در اثر نخوت وخودبيني بناي طغيان و سرکشي نهاد و مطرود درگاه الهي شد.

و چون از درگاه قرب حضرت حق بناي کوچ گذاشت جزاي آنچه انجام داده بود طلبيد و عمري به طول عمر دنيا ازخداوند درخواست نمود ولي خداوند در قرآن خواهش او راچنين اجابت نمود: (فانک من المنظرين - الي يوم الوقت المعلوم). [1] بدرستي که تو مهلت داده مي شوي تا روز وقت معلوم.

راوي مي گويد: از امام (ع) پيرامون وقت معلوم سئوال کردم ، حضرت فرمودند: الوقت المعلوم يوم قيام القائم ، فاذا بعثه اللّه کان في مسجد الکوفة وجاء ابليس حتي يجثو علي رکبتيه ،فيقول: يا ويلاه ، من هذا اليوم ، فياخذ بناصيته فيضرب عنقه فذلک يوم الوقت المعلوم. [2] .

وقت معلوم روز قيام قائم است که خداوند وقتي اورا اذن قيام مي دهد در مسجد کوفه شيطان به نزد اومي آيد تا آنکه در مقابل آن حضرت زانو مي زند ومي گويد: واويلاه از اين روز، پس آن حضرت موي پيشانيش را مي گيرد و او را گردن مي زند و آن روزوقت معلوم است.

در اين زمان است که جهان از لوث کفر و نفاق پاک گشته ونشانه هاي زشتي و ناپاکي محو گرديده و از ديگر سوي آنکه وسوسه هايش موجبات انحراف بسياري مي گشت نيز از ميان برداشته شده است.

در اين هنگام محيط پرورش انسانها فراهم مي گردد و مردمان به رشد و کمال مادي و معنوي که خداوند براي آنها قرار داده مي رسند و تا آنجا تکامل مي يابند که قدرت ارتباط با ديگرعوالم را پيدا مي کنند و آنچنان از صفاي باطن بهرمند مي شوندو قلبهايشان تطهير مي گردد که همنشين ملائکة اللّه مي گردند.

حضرت امام صادق (ع) در جواب مفضل که سئوال کرد: اي آقاي من ، آيا (هنگام ظهور امام زمان (ع ملائکه و جنيان برمردم ظاهر مي شوند؟ فرمودند: اي واللّه يا مفضل ، ويخاطبونهم کما يکون الرجل مع حاشيته باهله. [3] .

به خدا سوگند اي مفضل ، مردم با آنها به صحبت مي پردازند همانگونه که انسان با افراد خانواده اش صحبت مي کند.

به اميد آن روز که بر گرد شمع وجودش حلقه زنيم و پر وبال به شعله عشقش بسوزانيم و محو و مات جمال دلربايش شويم و ديگر اشک حسرت نريزيم و آه يتيمانه نکشيم و...



خوش آن روزي که برخيزد زکعبه

طنين نغمه اللّه اکبر



خوش آنروزي که ما بر عهد ديرين

نثار او کنيم اين جان شيرين


پاورقي

[1] سوره حجر، آيه 37 و 38.

[2] بحار الانوار: 52/376، مکيال المکارم: 1/147.

[3] الزام الناصب: 2/260، بحار الانوار: 53/10.