يکي ديگر از ابعاد قيام حضرت بقية اللّه ارواحنا فداه پاکسازي زمين به طور کامل است يعني آن حضرت ابتداريشه هاي ظلم و جور را از دل خاک بيرون مي کشند و درخت کفر و نفاق را مي سوزانند و بنيان خباثت و جنايت را درهم مي کوبند و کاخهاي الحاد و عصيان را ويران مي کنند و بنياد رياو تزوير را درهم مي شکنند و سپس به قطع شاخه هاي اين شجره خبيثه مي پردازند.

که آن شاخه ها کساني هستند که با از بين رفتن بزرگان خودحيثيت و شرف خود را بر باد رفته مي بينند و خود را بر دره نابودي مي يابند و براي نجات خود دست به هر کاري عليه آن مصلح کل مي زنند و به گمان باطل خود طمع در نجات مي برندکه شايد بتوان با برق شمشير به ستيز صاعقه رفت و اينجا قهردوستان امام عصر ارواحنا فداه برآشفته مي گردد و سوز سينه ها ازنوک شمشيرها زبانه مي کشد و از کشته ها پشته مي سازند واستخوانها به سم ستوران مي سايند، اما اينجا نيز پايان کارنيست و ولي زمان ارواحنا فداه بعد از چيرگي کامل حقيقت زلال را بر مردمان عرضه مي دارد تا آنکه را سعادت است سيراب شود اهل شقاوت از زمين محو گردد و زمين نيز قدري بياسايدو پرچم توحيد بر سرتاسر عالم سايه افکند.

حضرت امام موسي کاظم (ع) در جواب سئوال راوي درباره اين آيه شريفه: (وله اءسلم من في السماوات والا رض طوعاوکرها). [1] و تسليم اوست هر آنکه در آسمانها و زمين است يابه اختيار و يا به اجبار.

چنين فرمودند: انزلت في القائم (ع) اذا خرج باليهود والنصاري والصابئين والزنادقة واهل الردة والکافر في شرق الارض وغربها فعرض عليهم الاسلام فمن اسلم طوعا امره بالصلوة والزکوة وما يؤمر به المسلم ويجب اللّه ، ومن لم يسلم ضرب عنقه حتي لايبقي في المشارق والمغارب احد الا وحد اللّه. [2] .

اين آيه درباره قائم آل محمد نازل شده است ، آن زمان که خارج مي شود بر يهود و نصاري و صائبين و ملحدان و مرتدان و کافران در مشرق زمين ومغرب آن ، سپس بر آنها اسلام را عرضه مي دارد هرکه آن را به دلخواه اختيار کرد او را مامور مي کند به نماز و زکوة و هر چه خداوند واجب کرده و آنچه برمسلمان امر فرموده است ، و هر کس اسلام نياوردگردن او را مي زند تا آنکه در مشرق و مغرب کسي نماند مگر اينکه موحد گردد.

مي توان جستجوي دقيق و خانه به خانه امام عصر ارواحنافداه را از برخي روايات دريافت که حضرت به دنبال بقاياي ظلم و جور چگونه شهرها را پشت سر مي گذارد و آثار آن را محومي سازد و تا آنجا مجال را بر آنها تنگ مي کند که در دل صحراها و کوهها هم جائي براي آنان نيست.

حضرت امام محمد باقر(ع) درباره اين آيه شريفه (سئل سائل بعذاب واقع) [3] .

سئوال کرد سئوال کننده اي از عذاب محقق شدني.

مي فرمايند: نار تخرج من المغرب وملک يسوقها من خلفها حتي تاتي دار بني سعد بن همام عند مسجدهم فلاتدع دارا لبني امية الا احرقتها واهلها ولاتدع دارا فيه وتر لال محمد الا احرقتها وذلک المهدي. [4] .

آن آتشي است که از مغرب افروخته مي شود وپادشاهي از عقب آن را هدايت مي کند تا آنکه به محله فرزندان سعد بن همام در کنار مسجد آنهامي رسد در اين زمان است که خانه اي از بني اميه نخواهد ماند مگر اينکه آن را با اهلش به آتش مي کشد و منزلي نيست که خون آل محمد در آن ريخته باشد مگر آنکه خواهدش سوخت و آن مهدي (ع) است.

در اين زمان است که خانه ها تجسس مي شود و آنها که پرچم دشمني با اهل بيت (ع) را از ابتدا برداشته اند نابودخواهند شد و هر که دستش به خون مظلومي از آل محمدآلوده است عقوبت مي شود و هر آنکه فرصت فرار از اين هنگامه را يافته و در کوهها و دشتها مامني اختيار کرده و به خيال خام خود از پنجه انتقام گريخته است همانکه او را پناه داده تسليم عدالتش مي کند تا به سزاي اعمالش برسد.

ابو بصير مي گويد: از حضرت امام صادق (ع) پيرامون اين آيه شريفه سئوال کردم: (هو الذي اءرسل رسوله بالهدي ودين الحق ليظهره علي الدين کله ولو کره المشرکون). [5] اوست آنکه پيامبرش را بر هدايت و دين حق مبعوث کرد تا او را بر تمام دينها غالب کند اگر چه مشرکان کراهت ورزند.

حضرت امام صادق (ع) فرمودند: هنوز تاويل اين آيه محقق نشده است.

سئوال کردم: جعلت فداک ، متي ينزل تاويلها؟ قال (ع): حتي يقوم القائم ان شاء اللّه تعالي ، فاذا خرج القائم لم يبق کافر و لا مشرک الا کره خروجه حتي لو کان کافر اومشرک في بطن الصخرة لقالت الصخرة: يا مؤمن ، في بطني کافر او مشرک فاقتله.

قال: فينحيه فيقتله. [6] .

فدايت شوم ، چه زمان تاويل آن فرا مي رسد؟ فرمود: آن هنگام که قائم قيام کند ان شاء اللّه تعالي پس هرگاه خارج شود قائم ، کافر و مشرکي نيست مگر آنکه از خروجش ناراحت مي شود - و آن چنان دين خدا غالب مي گردد - که حتي اگر کافر ومشرکي در دل صخره اي پناه گرفته باشد آن صخره فرياد مي کند که اي مؤمن ، در ميان من کافر يامشرکي پنهان شده است او را بکش ، پس آن مؤمن او را بيرون مي کشد و به قتل مي رساند.

و بعد از اين اثري از کفر و شرک نمي ماند و زمين و زمان ازهر زشتي پاک مي گردد، همچنان که در زيارت آن بزرگوارمي خوانيم: السلام عليک يا طامس آثار الزيغ والاهواء وقاطع حبائل الکذب والافتراء. [7] سلام بر تو اي محو کننده نشانه هاي کجروي وهواپرستي و قطع کننده ريسمانهاي کذب و فتنه وبهتان.