شايد بتوان گفت که زيباترين و طرب انگيزترين رويداد درعصر ظهور و بلکه در تمامي طول زمان براي دوستان اهل بيت (ع) و محبان آل محمد(ع) آن روزي است که حضرت بقية اللّه ارواحنا فداه قدم در شهر پيامبر اکرم (ص) مي گذارد و به کنارقبر آن حضرت مي آيد.

حضرت امام صادق (ع) آن روز مدينه را اين چنين توصيف مي فرمايند: فاذا وردها کان له فيها مقام عجيب يظهر فيه سرورالمؤمنين وخزي الکافرين. [1] .

آن زمان که امام عصر ارواحنا فداه وارد شهر پيامبراکرم (ص) مي شود براي او يک برنامه اي عجيب است که شادي مؤمنان ظاهر مي گردد و ذلت وخواري کافران هويدا مي شود.

مفضل سئوال مي کند که آن واقعه چيست؟ حضرت در جواب مي فرمايند: او حضرت مهدي (ع) وارد مي شود بر قبر جدش ومي فرمايد: اي گروه خلايق ، آيا اين قبر جدم رسول خدا است؟عرضه مي دارند: بلي اي مهدي آل محمد، پس مي فرمايد: وچه کسي در کنار او دفن شده است؟ آنان جواب مي دهند...سپس بعد از آنکه سه بار از مردم اقرار مي گيرد دستور مي دهدتا آن دو نفر را از قبر خارج کنند و بر درختي خشکيده بالا برده و آويزان کنند و در اين هنگام (به جهت امتحان مردم) درخت سبز شده و شاخه هايش بلند مي شود تا حدي که به زمين مي رسد، در اين حين آنان که در قلبشان ذره اي شک نسبت به حقانيت آن وجود مقدس و کفر دشمنان اوست و ذره اي ازمحبت آنان در وجودشان هست مي گويند: به خدا سوگند، اين يک شرافت است و رستگار شديم به خاطر محبت اينان واينجاست که محبان آنها پرده از کفر خود برداشته و محبتشان رانسبت به آن دو اظهار مي کنند که ناگهان از جانب حضرت ولي عصر ارواحنا فداه ندائي بلند مي شود که: هر کس اين دو نفر رادوست دارد به کناري رود.

در اين هنگام مردم دو دسته مي شوند، عده اي دوستان آنها وگروهي هم که متنفر از آنانند، در اينجا حضرت بقية اللّه ارواحنافداه به گروه منحرفان و دشمنان ولايت امر مي کند تا از آن دونفر بيزاري و تبري بجويند.

آنها مي گويند: اي مهدي آل محمد، ما آن زمان که از اينها چنين کرامتي مشاهده نکرده بوديم و نمي دانستيم که آنها در نزدخداوند چنين مقامي دارند از آنان تبري نمي کرديم و حال که چنين ديديم از آنها تبري نخواهيم کرد...

بلکه به خدا سوگند ازتو و هر کس که به تو ايمان دارد و ايمان به اين دو نفر نداشته وآنها را از قبر خارج کرده و آويزانشان کرده است بيزار و متنفريم.

و در اين زمان حضرت بقية اللّه ارواحنا فداه امر مي کند و بادي سياه بر آنها مي وزد و آنان مثل درختان خشکيده خرمامي گردند و بعد به دستور آن حضرت آن دو را از درخت پايين آورده و به اذن الهي زنده مي سازد و به امر حضرتش تمام مردم تجمع کرده و در برابر مردم آنها را به محاکمه مي کشد و سپس هر آنچه از جنايات که مرتکب شده اند بر آنان يک يک بيان فرموده...

و آن دو به همه آنها اعتراف مي کنند سپس دستورمي دهد تا هر آنچه که انجام داده اند قصاص شوند و پس از آن به امر آن جناب بار ديگر به دار آويخته مي شوند و فرمان ملوکانه حضرت صادر شده آتشي از دل زمين زبانه مي کشد وآن دو را به شرار قهر خود مي سوزاند و سپس به فرمان آن حضرت ، باد خاکسترشان را مي برد.

و نيز يکي ديگر از احکامي که حضرت جاري مي فرماينداجراء حد بر يکي ديگر از دشمنان ولايت است که بر امام زمان خود حضرت امير مؤمنان (ع) خروج نمود و دشمنان نيز درتوجيه عمل او عاجزند و اين در حالي است که پيامبراکرم (ص) او را از اين کار برحذر داشته و پيشاپيش خبر ازارتداد او داده بود که حديث کلاب حواب [2] مشهور ميان مسلمانهاست و علاوه اذيتها و آزارهاي او در حق رسول خدا واهل بيت آن حضرت مخصوصا فاطمه زهرا و امير مؤمنان (ع)قلب شيعه را بسيار آزرده است و در زمان حکومت عدل حضرت بقية اللّه الاعظم ارواحنا فداه او نيز زنده خواهد شد و به عقوبت کار خويش خواهد رسيد.

حضرت امام محمد باقر(ع) مي فرمايند: اما لو قام القائم لقد ردت اليه الحميراء حتي يجلدهاالحد وينتقم لامه فاطمة منها.

قلت: جعلت فداک ، ولم يجلدها الحد؟ قال (ع): لفريتها علي ام ابراهيم. [3] .

هرگاه قائم قيام کند حميراء براي او زنده مي شود تابر او حد جاري کند و انتقام مادرش فاطمه را از اوبگيرد.

گفتم: فدايت شوم ، چرا او را شلاق مي زند؟ فرمود: به خاطر تهمتي که بر ام ابراهيم - همسرپيامبر(ص) - زده بود.

آري او انتقام مادرش حضرت صديقه کبري فاطمه زهراصلوات اللّه عليها را خواهد گرفت و در نهايت گريه هاي حضرت زهرا(س) پايان خواهد يافت.

البته هدف آن حضرت ريشه کني شجره خبيثه عناد با اهل بيت (ع) است و عقوبت کامل دشمنان خاندان پيامبر(ص)چيزي نيست که در ظرف دنيا جاري شود.

و بعد از آنکه پايه گذاران ظلم به آل اللّه به دست آن حضرت عقوبت مي شوند و اساس و بنيان ظلم و عداوت با اهل بيت (ع) درهم شکسته مي گردد، به جستجوي شاخه هاي اين شجره خبيثه رفته آنها را قطع مي کند تا اثري از اين درخت شوم باقي نماند، همان طور که در زيارت سرداب مقدس چنين مي خوانيم: السلام عليک ايها الامام المبيد لاهل الفسوق والطغيان ، السلام عليک ايها الامام الهادم لبنيان الشرک والنفاق والحاصد فروع الغي والشقاق...

وقاطع حبائل الکذب والفتن والافتراء. [4] سلام بر تو اي امامي که اهل فسق و طغيان را نابودمي کني و سلام بر تو اي امامي که بنيان شرک و نفاق را ويران مي کني و شاخه هاي گمراهي و جدائي راخواهي بريد...

و ريسمانهاي دروغ و فتنه و بهتان راقطع خواهي کرد.