بازگشت

نوش عشق


ديگر کلامي که مهر تاييد بر اين گفتار مي نهد و آنچه را بيان شد تصديق مي کند و اثبات اين مدعي است که مردم دربرخورد با امام (ع) شيفته سخنش و مجذوب عملش مي شوندو آنچه از او ظاهر مي شود مردم را به ارادت به او وامي دارد،اين سخن است که حضرت اميرالمؤمنين (ع) مي فرمايند: اذا نادي مناد من السماء ان الحق في آل محمد فعندذلک يظهر المهدي علي افواه الناس ويشربون حبه فلايکون لهم ذکر غيره.

[1] آن زمان که منادي از آسمان فرياد مي کند که هماناحق در آل محمد است ، در اين هنگام مهدي برزبانهاي مردم ظاهر مي شود و محبتش را بر جان نوش مي کنند، پس ديگر ياد و صحبتي از غير او برزبان ندارند.

حضرت امير المؤمنين (ع) ابتداء خبر از ظهور نام آن حضرت بر زبانها مي دهند و بعد از آن که حضرتش اينگونه ظاهر مي گردد مردم محبتش را چون شراب بهشتي نوش جان مي کنند - که اين حاکي از گرويدن مردم به آن جناب است - ومثل ابر رحمت بي امان به سايه اش پناه مي برند و در برابرآفتاب کرم و احسانش ، جسم رنجور خود را گرما مي دهند و به همين خاطر مردم نام ديگري را بر زبان نمي آورند و هر چه هست صحبت از صدق و صفاي اوست ، و نقل مجلسشان خاطره لطفش و رونق محفلشان شهد محبتش مي باشد.

همانگونه که از کلام حضرت اميرالمؤمنين (ع) نيز برداشت مي شود که نام آن امام غائب قبل از ظهور متروک است ، پس چه علتي را براي شايع شدن نام او و محبت و ياد او مي توان بيان کرد؟ آيا اين گسترش ياد حضرت به خاطر قتل وخونريزيهاي است که به او نسبت مي دهند و يا ناشي از آن سيماي خشم و نفرتي است که از چنگيزان و سفاکان عالم نيزديده نشده است.

آيا به واقع آنکه کمتر بهره اي از معرفت به اين شجره طيبه داردو چند خوشه اي بيش ، از خرمن بي پايان معارفشان سرمايه نکرده ، مي تواند اينگونه وجه کريم اللهي را تصوير کند، و آياآنان که اين مظلوم دوران را چنين به عالم معرفي مي کنند ومردم را از دامن مهرش دور مي سازند و حجابي ديگر برحجابهاي غيبتش مي افزايند با وجدان خود چگونه خلوت کرده و نهيبهاي او را پاسخ مي دهند؟! البته آنچه گفتيم به اين معني نيست که وجود مقدس حضرت بقية اللّه ارواحنا فداه بر خوردي قاطعانه با سرکشان وطاغيان نخواهد داشت و انگلهاي اصلاح ناپذير را نابودنخواهد کرد که در صفحاتي ديگر به بررسي آن خواهيم پرداخت ان شاء اللّه ، لکن اينگونه برخوردها در قيام مصلحانه حضرت به عنوان آخرين ابزار بعد از بسته بودن ديگر راههاي تربيتي است.


پاورقي

[1] الفتن نعيم بن حماد: لوحه 10 (مخطوط)، عقد الدرر: 83 از فتن ابن حماد،که در عقد الدرر [يشربون ذکره] است.