بعد از شهادت سيدالشهداء ـ عليه السلام ـ در شام حضرت سجّاد ـ عليه السلام ـ در روز جمعه اي که يکي از سردمداران يزيد خطبه ي شوم خود را مي خواند، امام سجاد ـ عليه السلام ـ در آنجا بپا خواست و او را با تندي خطاب کرد و بعد مطالبي ايراد نمود؛ از آن جمله فرمود:

1ـ أيّها الناس! أعطينا ستّاً وفضّلنا بسبع، أعطينا العلم والحلم والسماحة والفصاحة والشجاعة والمحبّة في قلوب المؤمنين وفضّلنا بأنّ منّا النبيّ المختار ومنّا الصدّيق ومنّا الطيّار ومنّا أسد اللّه وأسد رسوله ومنّا سبطي هذه الأُمّة ومنّا مهديُّ هذه الأُمّة...

هان اي مردم! خدا به ما شش ويژگي عطا فرموده و با شش امتياز ما را بر همگان فضيلت و برتري بخشيده است خدا به ما نعمت گران بهاي دانش، بردباري، سخاوت، فصاحت و شجاعت عنايت فرمود؛ و بذر مهر و محبّت ما را بر دلها و قلبهاي باايمان افشانده است. و نيز ما را به هفت ويژگي برتري و فضيلت بخشيده است پيامبر برگزيده ي خدا از ماست و صدّيق امّت امير مؤمنان و جعفر طيّار و حمزه شير خدا و پيامبر و دو نواده ي گرانمايه ي پيامبر حسن و حسين ـ عليها السلام ـ و مهديّ اين امّت از ماست.

و نيز آن حضرت فرمودند:

2ـ القائم منّا تخفي ولادته علي النّاس حتّي يقولوا: لم يولد بعد، ليخرج حين يخرج وليس لأحد في عنقه بيعة. [1] .

قائم که از ماست ولادت او بر مردم مخفي مي ماند به گونه اي که مردم مي گويند: او هنوز بدنيا نيامده است تا بدينگونه ظهور کند و به هنگامه ي ظهور، بيعت هيچ کس را بر عهده نداشته باشد.