علاّمه مجلسي ـ اعلي الله مقامه ـ در کتاب نفيس «بحار الانوار» در باب رجعت، در اين مورد که يهود و نصاري از سرزمينهاي اسلامي اخراج خواهند شد در حديثي از اميرمؤمنان علي(عليه السلام)چنين نقل کرده است:

عن عباية الأسدي قال: سمعت أميرالمؤمنين(عليه السلام) و هو متّکِئ و أنا قائم عليه: لأبنين بمصر منبراً منيراً، و لأنقضنّ دمشق حجراً حجراً، و لأخرجنّ اليهود و النّصاري من کلّ کور العرب، و لأسوقنّ العرب بعصاي هذه.

قال: قلت له: يا أمير المؤمنين! کأنّک تخبر أنّک تحيي بعد ما تموت!

فقال: هيهات يا عباية! ذهبت في غير مذهب، يفعله رجل منّي.

عبايه اسدي گويد: اميرالمؤمنين(عليه السلام) تکيه داده بود و من بالاي سر آن حضرت ايستاده بودم، در اين هنگام شنيدم که فرمود: من در آينده در مصر منبري روشني بخش بنيان خواهم نمود، و دمشق را ويران خواهم نمود، و يهود و نصاري را از سرزمينهاي عرب بيرون خواهم راند، و عرب را با اين عصاي خود ـ به طرف حق ـ سوق خواهم داد.

عبايه مي گويد: من عرض کردم: يا امير المؤمنين! گويي شما خبر مي دهيد که بعد از مردن بار ديگر زنده مي شويد و اين کارها را انجام مي دهيد!

فرمود: هيهات اي عباية! مقصود من از اين سخنان آن گونه که تو خيال کردي نيست؛ مردي از دودمان من اينها را انجام خواهد داد.

از جمله آخر اين حديث که حضرت فرموده است:

اين کارها را مردي از دودمان من انجام خواهد داد

، استفاده مي شود که مقصود از او شخص امام قائم و حجّت منتظر(عليه السلام) است.