به گفته مسعودي مؤلف کتاب مُروج الذهب بسياري از اعضاء اين خاندان همچون حسن و محمّد فرزندان اسماعيل بن صالح و علي بن زياد، در بصره أملاک زيادي داشتند که آنان نيمي از درآمد آن املاک را وقف امام حسن عسکري عليه السلام کرده بودند.

و هر ساله آن حضرت درآمد را دريافت و با ايشان مکاتبه مي کردند. دوران سفارت علي بن محمد سَمَري بسيار کوتاه بوده و از سه سال تجاوز نمي کند براي همين هم نائب چهارم فرصت نيافت تا در اين مدّت فعاليت چشم گيري داشته باشد.

ضمن آنکه در دوران سه ساله نيابت ايشان، جامعه آن روز دُچار ناأمني ها و گرفتاري هائي شده بود که فرصت هر گونه عملي را از انسان سلب مي کرد.

لذا در دوران سفارت او تغييرات چنداني در روابط او با وکلاء به وجود نيامد. وکيلان بلاد مختلف هم با توجه به شخصيت با عظمت او و مقام رفيعي که در او سراغ داشتند، او را به عنوان چهارمين نائب پذيرفته و اموال و حقوق را به او مي سپردند.