حسين بن روح برخي از مسائل را از طريق نامه نگاري با امام زمان(عج) در ميان مي گذاشت از جمله: به پيشگاه حضرت وليّ عصر (عج) نامه اي نوشت و اجازه تشرف به حج را خواستار گرديدند و از ناحيه مقدّسه چنين پاسخي مي آمد: «لا تخرُجْ هذه السَّنَة»: امسال نرو.

حسين بن روح قلباً اندوهگين و ناراحت شد و در فرصت ديگري اجازه خواست در پاسخ چنين فرمان رسيد: اذا کانَ لابُدَّ لَکَ، فَکُن في القافلةِ الّا خيرة «اگر ناگزير از رفتن مي باشي، با آخرين قافله حرکت کُن.» او نيز با آخرين قافله حرکت نمود، بعدها معلوم شد که همه قافله هاي قبلي با «قرامطه» روبرو شدند و فقط قافله آخر از قتل و غارت مصون ماند.

از روايت فوق دو نکته استفاده مي شود اول اينکه: سفيران خاص امام عصر(عج) در تمام کارها از آن حضرت کسب تکليف مي کردند.

حتي در أمر واجبي مانند حج هم بي مشورت اقدام نمي کردند. ثانياً: معلوم مي شود امام زمان عليه السلام نيز نائبان خاصّ خودش را مواظبت و آنها را از وقوع حوادث مطّلِع مي ساخت. حسين بن روح در موضوعات فراوان ديگري نيز با امام زمان عليه السلام مکاتبه نموده که در کتاب هاي روايي مفصلاً مذکور است.