اين مرد بزرگ، قطع نظر از مقام تقوي و فضيلت و دانش و بينش- خردمندي برجسته به حساب مي آمد، او سالها به روش تقيّه زندگي کرده بود، از اين رو نزد مقتدر خليفه عباسي مقام و منزلت به سزائي داشت و عموم اهل سنّت او را بزرگ مي شمردند.

سالها زندگي در ميان مردم، پاکي و طهارت و اخلاص بي نظير او را به اثبات رسانده بود- سُنيان هم او را دانشمندي بزرگ و وارسته مي دانستند و شيعيان نيز او را مقتدي و نائب امام زمانشان مي شناختند. و از دستورات او با جان و دل استقبال مي کردند.