اميرمؤمنان علي عليه السلام در ضمن خطبه اي [1] اشاره به برخي از نشانه هاي ظهور حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف نموده و چنين فرمود:

«هرگاه ناقوس ها نواخته شود، و مردم را يأس و نا اميدي فرا گيرد. و گاوميشان ]و شک بارگان در رأس امور قرار گيرند[ سخن بگويند شگفتي هاي بسيار عجيب رخ دهد، آتش عظيم در شهر نصيبين [2] زبانه مي کشد، پرچم عثماني در وادي سود [3] آشکار مي شود، و آشوب در شهر بصره رخ دهد، به طوري که گروه ها به جان هم بيفتند، بعضي، بر بعضي ديگر غالب گردند، و هرج و مرج شديد پديد آيد؛ و هِرْقِلْ (قيصر روم) در قسطنتنيه (استانبول) در برابر سفياني تسليم گردد، و سلطنت قسطنتنيه در اختيار سفياني قرار گيرد، در اين زمان در انتظار ظهور آن کسي باشيد که از درختي که بر کوه طور بود، با موسي عليه السلام سخن گفت.»

[1] اين خطبه به نام خطبه تطنجيه، بسيار مشروح (حدود يازده صفحه وزيري) است و در کتاب الزام النّاصب، علامه يزدي (متوفاي 1333 هـ ق) ج2، ص 242، تا 252 ذکر شده، و محتواي آن پيرامون علائم ظهور امام مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف است. (مترجم).

[2] يکي از شهرهاي قديمي ترکيه است که در مرز شرقي سوريه واقع شده است. و از مراکز علمي و پزشکي قديم بوده است. (ويراستار).

[3] به احتمال قوي اين وادي «سود» است که همان کشور عِراق فعلي باشد، که حروف نگار در متن عربي (سود) نوشته است، و علت اين که در قديم به عِراق وادي سواد مي گفتند اين است که اين کشور را سراسر نخلستان فرا گرفته بود و از دور يا از بالا که نگاهي به منطقه مي افتاد به سياهي مي زد. (ويراستار).