شيخ طوسي از علي بن بابويه قمي [1] نقل کردند که گفت: عريضه اي به محضر امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف نوشتم و به وسيله حسين بن روح [2] فرستادم، در آن عريضه از امام مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف خواسته بودم تا دعا کند که خداوند به او فرزندي عنايت کند (با توجه به اين که تا آن وقت فرزند نداشت)

امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف چنين جواب داد: «به زودي خداوند دو فرزند صالح به او خواهد داد» [3] طولي نکشيد که دعاي امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف مستجاب شد و او از کنيزي داراي دو پسر شد، نام يکي از آنها را محمد، و نام ديگري را حسين گذاشت، محمّد [4] داراي تأليفات بسياري است که، يکي از آنها کتاب مَن لا يحضرهُ الفقيه [5] که کتاب معتبر و مهم ازکتاب هاي اربعه شيعه است.

برادرش حسين، داراي نسل پر برکت است، و از نسل او محدّثان و علماي بزرگي برخاسته اند. محمد (شيخ صدوق) افتخار مي کرد که بر اثر دعاي امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف متولّد شده است. اساتيدش، او را از اين لحاظ مي ستـودند، و مي گفتنـد:«سـزاوار اسـت کسـي که به دعاي حضـرت حجّت عجل الله تعالي فرجه الشريف متولّد شده، اين چنين داراي موقعيّت علمي و توفيقات عالي گردد.»