حضرت عبدالعظيم حسني گويد: «به محضر مولايم امام جواد عليه السلام رفتم، قصد داشتم در مورد حضرت قائم عجل الله تعالي فرجه الشريف از او سؤال کنم که آيا از ماست يا ازغير ما؟».

آن حضرت ابتدا به سخن کرده و فرمود: «اي ابوالقاسم، قائم عجل الله تعالي فرجه الشريف ازماست، و او مهدي است که واجب است مردم در غيبتش انتظار او را بکشند، و هنگام ظهور از او اطاعت نمايند، او سومين فرزند از نسل من است، سوگند به خداوندي که محمّد صلي الله عليه و آله و سلم را به پيامبري مبعوث کرد، و ما را به مقام امامت، اختصاص داد، اگر از دنيا جز يک روز باقي نماند، خداوند آن روز را طولاني کند، تا مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف ظاهر شود و سراسر زمين را همان گونه که پر از ظلم و جور شده، پر از عدل و داد نمايد، و خداوند متعال در يک شب، کار و قيام او را سامان بخشد، چنان که قيام هم سُخَنَش موسي عليه السلام را سامان بخشيد، در آن هنگام که موسي عليه السلام در بيابان به طرف آتش رفت تا اندکي از آن براي گرم کردن خانواده اش بياورد، وقتي بازگشت، به عنوان پيامبر و رسول خدا بازگشت.»

آن گاه امام جواد عليه السلام فرمود: «اَفضل اَعمالِ شيعتنا اِنتظارُ الفَرَجِ؛ برترين اعمال شيعيان ما، انتظار فرج امام مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف است.» [1] .

صقر بن ابي دُلف مي گويد: از امام جواد عليه السلام شنيدم فرمود: «امام بعد از من، پسرم علي عليه السلام است، امر او امر من، و سخن او سخن من، و اطاعت او اطاعت من است، امام بعد از او پسرش حسن عليه السلام است، امر او امر پدرش، و سخن او سخن پدرش، و اطاعت او اطاعت از پدرش مي باشد. سپس، سکوت نمود.» عرض کردم: «اي فرزند رسول خدا، امام بعد از امام حسن عليه السلام کيست؟».

امام جواد عليه السلام گريه سختي کرد، و آن گاه فرمود: «بعد از حسن عليه السلامفرزندش قائم به حق و مورد انتظار است».

عرض کردم: اي پسر رسول خدا، چرا او به قائم ناميده شده است؟ فرمود: «زيرا پس از آن که ذکر و يادش از زبان ها مي افتد، و بيشتر معتقدان به امامتش مرتد مي شوند، قيام مي کند».

عرض کردم: چرا به او منتظر مي گويند؟ فرمود: «زيرا، او داراي غيبتي طولاني است، افراد مخلص همواره در انتظار خروجش به سر مي برند، و اشخاص شَکّاک او را انکار کنند، و منکران، ياد او را به مسخره مي گيرند، و تعيين کنندگان وقت خروجش، دروغ مي گويند، شتاب زدگان براي خروج او، به هلاکت مي رسند. و در ميان اينها مسلمانان راستين نجات مي يابند.» [2] .