در حديثي از اصبعْ بن نُباته نقل شده گفت: «به محضر اميرمؤمنان علي عليه السلام رفتم: ديدم در فکر فرو رفته، و چشم بر زمين دوخته است». عرض کردم: «آيا به زمين علاقه يافته اي؟» فرمود: «من هرگز حتي يک روز علاقه به زمين و دنيا نيافته ام، ولي در مورد آن مولود که فرزند دهمين پسرم در فکر فرو رفته بودم، او مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف است که سراسر زمين را همان گونه که پر از ظلم و جور شده پر از عدل و داد مي کند، او داراي غيبت حيران کننده اي است که اقوام بسياري درباره آن غيبت گمراه مي شوند، و اقوام بسياري هدايت مي گردند.» [1] .

نيز روايت شده: هر گاه در محضر علي عليه السلام نام حضرت قائم عجل الله تعالي فرجه الشريف برده مي شد، آن حضرت مي فرمود: «مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف غايب مي گردد» تا آن جا که انسان جاهل مي گويد: خداوند مردم را نيازمند آل محمّد صلي الله عليه و آله و سلم ننموده است.» [2] .

نيز اميرمؤمنان علي عليه السلام فرمود: «براي قائم از ما، غيبت طولاني است، گويي شيعيان را مي نگرم که در عصر غيبت او همانند گوسفند هاي بي چوپان، سرگردانِ بيابان ها هستند، و به دنبال چوپان مي گردند، ولي او را نمي يابند. مگر آن کسي که در دينش ثابت و استوار است، و طولاني شدن غيبت، قلب او را سخت و تيره نکرده است، چنين کسي با من در درجه من در روز قيامت خواهد بود.»

سپس فرمود: «وقتي که قائم عجل الله تعالي فرجه الشريف ما قيام کند، هيچ کسي (از جبّاران و طاغوتيان) در عهده او بيعتي ندارند (و تسليم هيچ کسي نمي شوند) از اين رو ولادتش مخفي، و خودش پنهان است.» [3] .