حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف بين مردم با علم امامت، بدون نياز به حضور شاهد يا بيّنه (دو گواه عادل) و امثال آن، داوري مي کند، همان گونه که حضرت داوود عليه السلام و حضرت سليمان، طبق آنچه را که، روايات متعدد بيانگر آن است، طبق عِلم خود، قضاوت مي کردند، در کتاب کمال الدين از امام صادق عليه السلام نقل شده که در ضمن گفتاري فرمود: «هذا المهديُّ يَقضِي داوُدَ و سليمانَ عليه السلام ولا يُريدُ عليهِ بَيِّنة؛ اين مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف مانند: قضاوت حضرت داوود و حضرت سليمانعليهما السلام قضاوت مي کند، و براي قضاوت خود بيّنه نمي طلبد.» [1] .

و در حديث ديگر فرمود: «... تا اين که خداوند متعال، قائم از خاندان رسالت را مي فرستد، و در مورد آن دو نفر (حاکم بعد از رسول خدا) به حکم خداوند متعال، داوري مي کند، و در اين مورد، بينه نمي طلبد.» [2] .